Pielęgnacja psiej sierści – kwestia wizualna i zdrowotna!

Pielęgnacja psiej sierści jest więc nie tylko kwestią wizualną, lecz także zdrowotną. W tym poradniku dowiedzą się Państwo, dlaczego tak jest i jak odpowiednio zadbać o Państwa psa.

Odpowiednia pielęgnacja psiej sierści umożliwia wczesne rozpoznanie zmian chorobowych na skórze i tworzenia się kołtunów. Codzienne czesanie i szczotkowanie sierści – w szczególności po spacerze w lesie lub na polanie – pozwala wcześnie wykryć i usunąć kleszcze lub pchły. W ten sposób można zapobiec późniejszej inwazji pcheł czy będącego powodem wielu chorób ukąszenia kleszcza. Więcej informacji na temat  ukąszeń kleszczy u psów oraz  pcheł znajdą Państwo w poniższych linkach.

Codzienna pielęgnacja sierści przez szczotkowania, masaż, a także stosowanie specjalnych odżywek i preparatów pielęgnacyjnych wcale nie wymaga aż tak dużego nakładu czasu, jak mogłoby się wydawać.

Usuwanie resztek brudu z sierści psa można zamienić w zabawę, a kąpiel wcale nie będzie potrzebna. Umożliwia to także usunięcie obumarłych włosów. Pielęgnacja sierści to okazja do sprawdzania stanu zdrowia psiej skóry. Często po psich „potyczkach” pozostają rany, które łatwo przeoczyć, a które mogą prowadzić do powstawania infekcji.

Strupy na skórze, kleszcze, pchły, a także rany otwarte, wyłysiałe miejsca czy stany zapalne łatwo zauważyć. Nowa, zdrowa sierść łatwiej odrasta – skóra odzyskuje dostęp do powietrza. W skład pielęgnacji psiej sierści wchodzi także masaż, który wspomaga ukrwienie skóry, a co za tym idzie układ odpornościowy.

Powodem, dla którego nie wszystkie psy przepadają za pielęgnacją sierści, jest jej nieodpowiednie wykonywanie. Nieumiejętne czesanie może prowadzić do bolesnego ciągnięcia czy skubania. Pies, który zapamięta takie złe doświadczenia może nawet na sam widok szczotki reagować agresją. Nie należy jednak zaniechać pielęgnacji, lecz zmienić metody i podejście.

Dlatego tak ważne jest oswajanie psa z pielęgnacją już w wieku szczenięcym. Należy stosować szczególnie miękkie szczotki z naturalnego włosia oraz połączyć szczotkowanie z elementami zabawy. Szczenięta uwielbiają także masaże wykonywane dłonią.

Również starsze psy, które nie doświadczyły pielęgnacji sierści w „wieku szczenięcym“, czy nawet te, które wiążą z nią złe wspomnienia, w zamian za kilka smakołyków dają się przekonać do szczotkowania. Pielęgnację sierści zawsze należy zaczynać od czegoś przyjemnego: może to być głaskanie po głowie czy brzuchu – wszystko zależy od tego, jakie są jego upodobania –. Głaskanie można następnie powtórzyć z zastosowaniem przyjemnej miękkiej szczotki. Niechętny do szczotkowania pies powinien oswoić się ze szczotką. Warto położyć ją nawet obok psich zabawek lub „zostawić“ w psim legowisku. „Ćwiczenie ze szczotką“ należy powtarzać codziennie – najlepszy efekt daje połączenie jej z wyjątkowo smaczną przekąską.

Uwaga: Pielęgnacją psiej sierści nie mogą zajmować się dzieci, które przez brak doświadczenia mogą niechcący zrobić zwierzakowi krzywdę, o której on tak łatwo nie zapomni.

Różnica między długą a krótką sierścią jest oczywista i nie wymaga dodatkowych wyjaśnień. Czy wiedzieli jednak Państwo, że najistotniejszy czynnik pielęgnacyjny zależy od struktury sierści Państwa psa? Zarówno krótka, jak i długa sierść może składać się z jednej lub kilku warstw.

• Sierść jednowarstwowa składa się wyłącznie z włosów okrywowych (warstwa okrywowa).
• Podczas gdy sierść dwuwarstwowa składa się z włosa okrywowego oraz podszerstka (warstwa podszerstkowa).

Rasy psów, które posiadają dwuwarstwową sierść to leonbergery, mopsy, golden retriever oraz labradory.

Zarówno włosy okrywowe, jak i podszerstek obumierają podczas naturalnego linienia. Ważne jest więc, aby obumarłe włosy były usuwane odpowiednia szczotką lub grzebieniem. Gdy pies „zrzuca“ swoją sierść w okresie wiosennym lub letnim, konieczne jest codzienne stosowanie szczotki – codzienna procedura czesania jest wtedy nieco krótsza.

Błędem jest natomiast stosowanie niektórych trymerów lub golarek, które nie tylko usuwają obumarłe włosy i „przycinają“ gęstą sierść, lecz obcinają także zdrowe, odrastające włosy okrywowe. Przez to sierść staje się łamliwa, coraz bardziej matowa i wrażliwa.

Rasy takie, jak ridgbeback, whippet, greyhound i podobne sprintery, psy myśliwskie lub pudle, posiadają jednowarstwową sierść. Właściciele pudli z kolei chętnie podcinają ich kręconą sierść. Eksperci wśród psich fryzjerów (tzw. groomerzy) odradzają jednak takie rozwiązanie. Jednowarstwowa sierść ochrania znajdującą się pod spodem wrażliwą skórę psów. Zbyt krótko ostrzyżona może przyczynić się do poparzeń słonecznych, a w zimie do wychłodzenia. Należy stosować specjalne szczotki, aby zapobiec filcowaniu się sierści.

Wielowarstwowa sierść to cecha tzw. „wodoodpornych“ ras psów, a przede wszystkim ras nordyckich, choć także psów dowodnych i wielu psów stróżujących. Struktura ich sierści może się składać nawet z trzech warstw, ponieważ obok podszerstka i włosów okrywowych rozwija się także dodatkowa warstwa.

Choć pielęgnacja tego rodzaju sierści bywa uciążliwa, to na skutek wielowarstwowej budowy sierści, jest ona z reguły bardzo gęsta, silna i ma tendencję do naturalnego „filcowania“. Oznacza to, że linienie psa jest mniej intensywne.

Niektórych właścicieli psów zaskakuje fakt, że to właśnie jednowarstwowa sierść niektórych czworonogów – jak np. ras whippet czy dalmatyńczyk – wymaga intensywniejszej pielęgnacji. Ten rodzaj sierści wprawdzie nie filcuje się, ale często jest bardzo wrażliwy, ma częściej tendencję do wypadania, a znajdująca się pod spodem skóra jest bardzo wrażliwa.

Rasy posiadające długą sierść wymagają – w zależności od jej gęstości i struktury – specjalnej pielęgnacji.

Jeśli Państwa pies wskoczy do dziury pełnej błota lub entuzjastycznie wytarza się w krowim łajnie, z reguły nie zadają Państwo sobie pytania: „kąpać – czy nie kąpać?“ Ale jak to wygląda na co dzień jak np. po spacerze w rozmokłym lesie czy parku?

Odpowiedź brzmi: psa należy kąpać najrzadziej jak to możliwe i wyłącznie przy użyciu łagodnego, regenerującego szamponu. Instrukcje i wskazówki na ten temat znajdą Państwo pod linkiem Odpowiednia kąpiel dla psa.

Rasy takie, jak owczarek szkocki długowłosy, owczarek belgijski posiadają łatwą w pielęgnacji sierść. Jednowarstwowa długa sierść powinna być dokładnie szczotkowana i czesana kilka razy w tygodniu. Sytuacja jest nieco trudniejsza w przypadku owczarka francuskiego briard czy owczarka staroangielskiego. Tutaj sierść jest gęstsza i łatwo się kołtuni.

Sierść długowłosa z dużą ilością podszerstka w przypadku takich ras, jak nowofundland czy chow chow wymaga szczególnej pielęgnacji i codziennego użycia grzebienia czy szczotki. Okolice głowy, pyska, pod pachami, w okolicy genitaliów muszą być szczotkowane i czesane codziennie. Te miejsca bowiem często się kołtunią i są później wyjątkowo trudne w pielęgnacji.

Grzebień oraz szczotka to podstawowe akcesoria do pielęgnacji psiej sierści zarówno w przypadku krótko-, jak i długowłosych ras. W przeciwieństwie do szczotek z włosiem z tworzywa sztucznego czy plastikowych grzebieni, które wytwarzają naładowanie elektrostatyczne, naturalne włosie lub szczotki druciane z izolacją są dla psów lepszym rozwiązaniem.

Nożyczki będą potrzebne do przycięcia włosów w okolicy genitaliów, uszu oraz na łapach. Specjalnie zaokrąglone nożyczki wyjątkowo dobrze nadają się do szczególnie wrażliwych partii ciała.

Do usuwania gęstego i uciążliwego podszerstka zaleca się stosowanie filcaka oraz specjalnej szczotki do podszerstka. Szczotka do podszerstka zapewni sierści dodatkowy połysk. Gęste, długie i kręcone owłosienie najłatwiej będzie usunąć specjalną golarką, choć wymaga to odpowiedniej wprawy. W przypadku psów, które wyjątkowo intensywnie tracą sierść zaleca się FURminator, który usuwa martwe owłosienie, cząsteczki skóry oraz podszerstek, nie uszkadzając jednocześnie włosów okrywowych.

Psy z długą sierścią należy najpierw szczotkować pod włos szczotką z naturalnego włosia lub drucianą. Czesanie należy wykonywać w kierunku od przedniej do tylnej części tułowia, zawsze w kierunku wzrostu sierści. Następnie należy ułożyć psa na boku, jedną ręką szczotkując, a drugą poprawiając sierść

Linienie u psów długowłosych to dosłownie „ciężki” przypadek. Dla właścicieli to okres mozolnego sprzątania całego mieszkania, sof czy wszelkich tekstylnych elementów wyposażenia. W trakcie linienia należy więc w miarę możliwości codziennie szczotkować psa, usuwając obumarłą sierść. Będą Państwo do tego potrzebować grzebienia z grubymi ząbkami, który dotrze nawet do najgłębszych warstw owłosienia. Następnie należy przeczesać sierść gęstym grzebieniem. W miarę możliwości sierść można również ręcznie unieść i przytrzymać, podczas, gdy drugą ręką czeszą Państwo czworonoga.

U psów z gęstym podszerstkiem konieczne jest zaopatrzenie się w specjalną szczotkę do podszerstka.

Mniejsze kołtuny najlepiej usunąć palcami. Przy tych większych pomocne będą dodatkowe akcesoria, tj. filcak czy nożyczki. Na plecach psa znajduje się najgęstsze owłosienie. Ogon i jego nasada to z kolei szczególnie wrażliwe miejsca na ciele psa. Nic więc dziwnego, że tutaj najszybciej tworzą się kołtuny, dając bezpieczne schronienie wszelkim pasożytom. Należy więc zwrócić uwagę, aby te problematyczne okolice w ogóle nie powstały.

Przy pielęgnacji sierści należy także kontrolować stan skóry psa, aby odpowiednio wcześnie rozpoznać niepokojące zmiany.

Zapewne zadają sobie Państwo pytanie, czy w przypadku Państwa krótkowłosego psa taka specjalna pielęgnacja sierści jest rzeczywiście konieczna. Odpowiedź brzmi: tak, również krótkowłose psy potrzebują odpowiedniej pielęgnacji sierści. Pielęgnacja krótkiej sierści nie zawsze jest jednak równie krótka w czasie. Intensywność pielęgnacji zależy od struktury i gęstości sierści, linienia i średniego stopnia utraty włosów. W przypadku niektórych ras krótkowłosych wystarczy szczotkowanie sierści raz w tygodniu, a w innych przypadkach konieczne jest jej przycinanie.

Wiele ras z krótką, gładką sierścią posiada skórę, której flora wyjątkowo wolno się regeneruje, szczególnie po kąpieli. W przypadku tych ras kąpiel z pianą powinna być traktowana jak wyjątek.

Dla każdego typu krótkowłosej sierści dostępny jest odpowiedni rodzaj pielęgnacji oraz cenne akcesoria pielęgnacyjne. Ważne jest, aby Państwa pies od najmłodszych lat był przyzwyczajany do regularnej pielęgnacji. W ten sposób Państwa pies uniknie chorób skóry oraz wszelkich innych niepożądanych efektów.

Regularna pielęgnacja sierści jest równie ważna w zimie, aby móc przyspieszyć proces zmiany sierści i usunąć obumarłą sierść. W przypadku ras długowłosych śnieg i ogólnie wilgotne powietrze mogą ponadto powodować kołtunienie się i tworzenie węzłów. Te tworzą się szczególnie łatwo na nogach i w pachwinach, skubią i tworzą dyskomfort dla Państwa psa. Dlatego też pielęgnacja psiej sierści w zimie jest nawet ważniejsza niż latem.

W niektórych przypadkach zaleca się także kąpiel, aby usunąć mikrodrobinki piasku. Kąpiel psa powinna jednak mieć miejsce tylko w godzinach wieczornych. Pies ma w ten sposób całą noc, aby wyschnąć, oraz nie ma obaw, że przeziębi się od wilgotnej sierści. Więcej na ten temat przeczytają Państwo w poradniku Maxi Zoo „Przeziębienie u psa“.

Rasom krótkowłosym kąpieli z reguły się nie zaleca. Ich sierść schnie bardzo powoli, a ochronna warstwa tłuszczu bardzo wolno się odbudowuje.

Prosimy zajrzeć do sklepu internetowego Maxi Zoo, gdzie znajdą Państwo odpowiednie akcesoria i produkty do pielęgnacji sierści Państwa czworonoga. Być może będą Państwo zaskoczeni, że niektóre z produktów pielęgnacyjnych z oferty dla psów długowłosych są również stosowane u psów o krótkiej sierści.

Lektura naszego poradnika nie zastąpi jednak wizyty u weterynarza. Zawarte tu informacje nie mogą być jedyną podstawą do podejmowanych decyzji o stanie zdrowia psa. W przypadku schorzeń oraz stosowania leków należy skontaktować się z weterynarzem.