Szwajcarski pies pasterski – łagodny członek rodziny o silnie rozwiniętym instynkcie ochronnym
03.11.2023 - Czas czytania: 3 minuty
Imponujący wygląd – w ten sposób można opisać osiągającego 72 cm wysokości szwajcarskiego psa pasterskiego. Jego wielkość i siła sprawiły, że w przeszłości był niezwykle popularną i lubianą rasą psów użytkowych. Dziś jest on hodowany przede wszystkim jako pies rodzinny i stróżujący. Swojej rodziny najchętniej nie odstępowałby ani na krok – jest opanowany, łagodny i wiernie trzyma się swojego stada, broniąc go, jeśli zajdzie taka potrzeba.
Silni przodkowie
Przodkami wielkiego szwajcarskiego psa pasterskiego były silne psy „rzeźników i masarzy”, trzymane przez rzemieślników i rolników w całej Europie Środkowej. Ciągnęły wózki, pędziły bydło i pilnowały obejść. Po raz pierwszy na wystawie psów szwajcarski pies pasterski pojawił się w 1908 roku. Już po roku rasa została oficjalnie uznana przez szwajcarski związek kynologiczny. Dziś szwajcarski pies pasterski cieszy się popularnością w całej Europie i jest trzymany głównie jako pies rodzinny.
Charakter szwajcarskiego psa pasterskiego
Ten silny pies z Alp jest pewny siebie, czujny i nieustraszony, co predestynuje go do roli strażnika terenu. Już samą wielkością i umięśnioną sylwetką doskonale odstrasza nieproszonych gości. W stosunku do swojej rodziny ci czworonożni przyjaciele wyróżniają się jednak wyjątkowym przywiązaniem – nigdy nie przepuszczą okazji do pieszczot, chętnie bawiąc się z dziećmi i odnosząc się do nich w sposób opanowany i cierpliwy. Wielki szwajcarski pies pasterski potrzebuje kontaktu i uwagi właściciela, i w żadnym wypadku nie nadaje się do trzymania w kojcu.
Wychowanie i hodowla szwajcarskiego psa pasterskiego
Mówi się, że szwajcarski pies pasterski jest niezwykle uparty, co jest niekiedy zabawne, ale od czasu do czasu może wpędzić właściciela w rozpacz. Konsekwentne i troskliwe wychowanie będzie więc szczególnie ważne w przypadku psów tej rasy i wielkości. Jest chętny do nauki i stara się zadowolić swojego pana. Godna polecenia jest wizyta w szkole dla psów, w której czworonóg nauczy się wykonywać polecenia i przestrzegać praktycznych zasad w codziennym życiu.
Duży szwajcarski pies pasterski nie jest najlepszym sportowcem, ale uwielbia długie wędrówki na łonie przyrody i jest bardzo wytrzymałym piechurem. Nie jest to odpowiedni towarzysz dla biegaczy i rowerzystów. Spokojne wyprawy przez pola i łąki bardziej odpowiadają jego pomysłom. Ponieważ nie ma silnego instynktu łowieckiego, dobrze wychowany szwajcarski pies pasterski nie ma większych problemów z chodzeniem bez smyczy. Najlepiej będzie się czuł w domu z dużym podwórkiem lub ogrodem. Jeśli zadbamy o to, żeby wystarczająco się wybiegał i dostał odpowiednią dawkę zajęć, może mieszkać również w mieszkaniu.
Pielęgnacja szwajcarskiego psa pasterskiego
Dzięki krótkiemu włosowi pielęgnacja sierści nie jest skomplikowana – wystarczy w zupełności szczotkowanie raz lub dwa razy w tygodniu.
Cechy szczególne psa pasterskiego szwajcarskiego
Podobnie jak wiele dużych ras, szwajcarski pies pasterski jest podatny na deformacje stawów, tj. dysplazja stawów biodrowych i łokciowych. Warto kupić szczeniaka u renomowanego hodowcy, w wyborze którego pomoże Związek Kynologiczny w Polsce. Odpowiedzialni hodowcy dokładają bowiem wszelkich starań, aby zapobiegać tym deformacjom, krzyżując ze sobą rodziców bez dysplazji stawów biodrowych i łokciowych. Chorób tych nie da się jednak wykluczyć, ponieważ są uwarunkowane genetycznie.
Najlepsze produkty dla szwajcarskiego psa pasterskiego znajdą Państwo u nas!
Podsumowanie Szwajcarski pies pasterski
| Rasa | Szwajcarski pies pasterski |
| Pochodzenie | Szwajcaria |
| Klasyfikacja | Pies rodzinny, do ochrony i towarzystwa |
| Rozmiar | 65-72 cm wysokości w kłębie (pies), 60-68 cm wysokości w kłębie (suka) |
| Waga | 40-70 kilogramów |
| Budowa ciała | krępe, silne i umięśnione |
| Oczy | oczy w kształcie migdałów, w kolorze orzecha laskowego do kasztana |
| Uszy | płasko przylegające, trójkątne, obficie owłosione |
| Sierść i umaszczenie | sierść krótka z półdługimi włosami okrywowymi i gęstym podszerstkiem, umaszczenie: czarne, czerwonobrązowe i białe |
| Cechy szczególne | w niektórych krajach znajduje się na liście psów niebezpiecznych |
| Charakter | łagodny, czujny, zrównoważony, przywiązany |
| Pielęgnacja | cotygodniowe szczotkowanie |
| Zdrowie | podatny na choroby stawów |
Inne rasy, które mogą Ci się spodobać:
- Appenzeller: Jego przodkowie byli psami pasterskimi. Prowadzili bydło na alpejskie pastwiska i strzegli go tam. Do dzisiaj Appenzeller jest doskonałym stróżem, który najchętniej trzyma swoją rodzinę bardzo blisko siebie. Długie spacery i sport są dla niego tak samo ważne, jak relaksujące pieszczoty na kanapie.
- Berneński pies pasterski: Berneński pies pasterski jest uważany za bardzo spokojnego i przyjaznego w stosunku do ludzi. Oryginalne szwajcarskie psy gospodarskie stały się już popularną rasą psów rodzinnych. Ich bezproblemowy charakter sprawia, że są również odpowiednie dla początkujących właścicieli psów.
- Pies pasterski Entlebucher: Pies pasterski Entlebucher jest najmniejszą z czterech ras szwajcarskich psów pasterskich. Jego charakter w niczym nie ustępuje jego większym braciom. Jest czujny, inteligentny, chętny do nauki i żywiołowy. Psy te to odważne i zwinne czworonogi o charakterystycznym trójbarwnym umaszczeniu, które idealnie towarzyszą aktywnym miłośnikom psów i rodzinom.
