W Polsce tervueren jest słabo rozpowszechniony. To odmiana owczarka belgijskiego z długą sierścią. Charakterystyczną cechą tervueren jest płowa sierść z czarną maską. Jako były pies pasterski tervueren chętnie współpracuje z ludźmi i uwielbia wiele dyscyplin sportu dla psów.
Tervueren? Czy istnieje taka rasa? Tak, te atrakcyjne i aktywne psy są jednak dość rzadko spotykane. Lepiej znani są ich bezpośredni krewniacy, malinois. Obie odmiany należą do owczarków belgijskich, podobnie jak długowłosy groenendael i szorstkowłosy laeken lub laekenois. Tervueren przypomina swoim wyglądem malinois, ale ma długą sierść.
Te owczarki belgijskie, które znamy, pojawiły się pod koniec XIX w. W 1891 roku entuzjaści zaczęli planowo rozwijać tę rasę z psów pasterskich, które pracowały przy owcach. Pierwsze zwierzęta zostały zarejestrowane przez Królewskie Towarzystwo św. Huberta (SRSH) w 1901 roku, standard został ostatecznie ustanowiony w 1910 roku.
Tervueren ma umaszczenie płowe z czarną maską i tzw. charbonnage (smolenie). Pod tym pojęciem należy rozumieć czarne końcówki włosów, które sprawiają wrażenie, jakby psa pogłaskano dłonią przybrudzoną sadzą. Wyraźna grzywa rozwija się zwłaszcza u samców.
Podobnie jak wszystkie owczarki belgijskie, tervueren to niezwykle żywy charakter. Jest czujny i uważa się, że kocha dzieci. Ma doskonały refleks, jest spontaniczny, inteligentny i wrażliwy. Tervueren spogląda na swojego pana wyczekującym wzrokiem i jest wobec niego bezwarunkowo lojalny. Powinien być integrowany z rodziną, rasa ta nie nadaje się do trzymania na dworze. Psy dojrzewają dość późno i uwielbiają zabawę do późnej starości. Mówi się, że są nieco przebiegłe.
Te żywiołowe psy można łatwo wychować. Wymagają jednak wysiłku psychicznego i fizycznego. Będą idealnymi zwierzętami dla rodziny mieszkającej w domu z ogrodem. Owczarki belgijskie kochają wszystkie rodzaje psich sportów. Warto odwiedzić z przedstawicielem tej rasy psią szkołę i dowiedzieć się, który rodzaj sportu będzie odpowiedni dla Państwa pupila. Jeśli pragną Państwo zaangażować czworonoga w działalność prospołeczną, warto wyszkolić go na psa ratownika.
Niezależnie od tego, jakie zajęcie Państwo wybiorą, należy pamiętać o tym, że tervueren może biegać do upadłego. W związku z tym należy robić mu regularne przerwy, żeby wychować go na opanowanego towarzysza. Należy unikać surowości i nadmiernego nacisku, stawiając raczej na pozytywne wzmocnienie.
Długa sierść tervuerena jest wyjątkowo łatwa w pielęgnacji. Wystarczy wyszczotkować ją raz w tygodniu. Jeśli pies linieje, należy dokładnie wyczesać podszerstek, żeby uniknąć nadmiaru sierści w mieszkaniu.
Owczarki belgijskie to wytrzymała rasa. Sporadycznie cierpią na dysplazję stawów biodrowych (HD) i padaczkę. Decydując się na zakup szczeniaka, warto poszukać renomowanego hodowcy, który kładzie nacisk na zdrowie i właściwą socjalizację szczeniąt.
