Treningi agility dla psów: dla zwierzaków bystrych i sprawnych

Agility to sport dla psów, który po raz pierwszy pojawił się na wystawach w Anglii w latach 80. XX w. Od tego czasu rozwinął się w niezależną dyscyplinę, w której odbywają się nawet mistrzostwa świata. Angielskie słowo „agility” oznacza zwinność i sprawność, co dobrze opisuje sedno tego psiego sportu, ponieważ chodzi w nim przede wszystkim o umiejętności, szybkość i koordynację ruchów psa.

Podczas treningu agility pies musi pokonać pole zgodnie z określonymi zasadami. Pies i jego opiekun muszą przy tym ściśle ze sobą współpracować. Opiekun pokazuje psu, co ma robić, za pomocą poleceń, pochwał i gestów.

Podczas treningu agility pies powinien możliwie bezbłędnie i szybko pokonać „tor treningowy”: przeszkody, slalom, tunel, stromizny, ściany, wiszące mostki, opony itd. Na końcu czeka go nagroda, a podczas turnieju być może także puchar lub medal. Dla wielu psów trenujących agility samo pokonanie toru przeszkód i radość opiekuna są już wystarczającą nagrodą.

Wielu opiekunów psów wierzy, że sport dla psów, który zapewnia im wiele ćwiczeń, ekscytujących zadań, ćwiczeń koordynacyjnych i treningu wytrzymałościowego, jest wyjątkowo „zdrowym” zajęciem. Nie dotyczy to jednak wszystkich psów.Jak już wspomnieliśmy, agility to intensywne ćwiczenia, które od samego początku są bardzo wymagające. Dlatego zanim Państwa pies będzie mógł trenować agility, musi spełnić kilka ważnych warunków wstępnych.

Jeśli Państwa pies zna już wszystkie podstawowe polecenia, takie jak „siad!”, „zostań!” czy „hop!”, jest zdrowy, aktywny i wystarczająco ciekawy, mogą Państwo zacząć szkolenia agility! Trening agility oznacza wspólną zabawę, wspólnie spędzony czas i kreatywną pracę dla psów i ludzi.

Zaleca się, aby zacząć ćwiczenia agility od kursów w „szkole” dla psów. Tam, jako początkujący, nauczą się Państwo, jak właściwie motywować swojego psa i jak planować trening w odpowiedni sposób.

Renomowani trenerzy psów, tacy jak Turid Rugaas, ostrzegają przed niewłaściwym i zbyt intensywnym trenowaniem agility. Przede wszystkim ciągłe dopingowanie psa i zachęcanie go do nowych ćwiczeń powoduje stałe uwalnianie hormonów stresu, które w dłuższej perspektywie są szkodliwe dla psiego organizmu. Dużą ostrożność trzeba zachować także w przypadku psów, które są nadaktywne, nerwowe i wykazują ogromną chęć poprawy. Należą do nich zwłaszcza psy rasy border collie. W takich przypadkach agility to dyscyplina psiego sportu, którą należy uprawiać z rozwagą.

Wszystkie takie psy mają jednak wiele innych możliwości treningowych!

Informacje na ten temat zebraliśmy pod hasłem „Degility”.

Wskazówka: warto ćwiczyć agility w podróży i podczas spacerów z psem! Można na przykład wykorzystać grubą gałąź do ćwiczenia równowagi albo zachęcić psa do przeskakiwania przez duże kamienie w strumieniu.