Wilki, praprzodkowie naszych psów, nie znają karmy z puszek ani suchych przysmaków. W naturze jedzą całą zwierzynę i padlinę, w nieprzetworzonej formie. Na takim wzorcu opierają się zwolennicy diety BARF dla psa — do misek ich psów trafia wyłącznie świeży pokarm.

Skrót BARF pochodzi od angielskiego terminu „biologically appropriate raw food” (biologicznie odpowiednia surowa karma), który został wprowadzony w latach 90. przez australijskiego weterynarza Iana Billinghursta. Metoda BARF polega na naturalnym odżywianiu mięsożernych zwierząt domowych, przede wszystkim psów i kotów. Wybierając taki rodzaj odżywiania, właściciele zwierząt kierują się przede wszystkim dobrem zwierząt — chcą uniknąć chorób cywilizacyjnych zwierząt, takich jak nadwaga, nietolerancja pokarmowa na składniki odżywcze i alergie, nawet jeśli nie można w pełni wykluczyć wystąpienia tych dolegliwości, stosując dietę BARF dla psa. Ponadto krytycznie odnoszą się do stosowania dodatków w gotowych produktach, takich jak karmy mokre i suche.

Podawanie nieprzetworzonych, surowych produktów gwarantuje psu możliwe najbardziej naturalne odżywianie. Świeże lub mrożone mięso, kości, podroby oraz czasem ryby są zestawiane w odpowiednie porcje oraz wzbogacane warzywami lub zbożami. Ta mieszanka karmy jest podawana psu bez dalszego przetwarzania. Właściciel, który chce karmić swojego psa zgodnie z metodą BARF, musi posiadać obszerną wiedzę na temat fizjologii odżywiania i żywności. Zanim zdecydują się Państwo na stosowanie diety BARF dla psa, zachęcamy do gruntownego zapoznania się z tym zagadnieniem oraz zasięgnięcia porady u weterynarza, najlepiej specjalisty w dziedzinie dietetyki, wraz z którym opracują Państwo indywidualny plan żywienia BARF. Zapobiegną Państwo w ten sposób niedoborowi lub nadmiernej podaży poszczególnych składników odżywczych. Dieta ta szczególnie dobrze pokrywa zapotrzebowanie na żucie pokarmu. Poszczególne składniki karmy można w razie potrzeby odpowiednio zestawiać.