Dyskopatia u psa: najważniejsze informacje w skrócie

Objawy dyskopatii u czworonożnego przyjaciela silnie zależą od nasilenia i dotkniętego obszaru. Istnieje pięć stopni choroby: na ogół pierwszym objawem jest mniejsza lub większa wrażliwość na ból kręgosłupa, która często wiąże się ze zmniejszoną chęcią poruszania się. W cięższych przypadkach pojawiają się deficyty neurologiczne w postaci drętwienia nóg lub całkowitego paraliżu. Do objawów zalicza się również nietrzymanie stolca i moczu. Należy zwrócić także uwagę na nienaturalną postawę pleców lub szyi – w zależności od tego, czy przepuklina znajduje się w okolicy szyi, klatki piersiowej lub odcinka lędźwiowego.

Jeśli podejrzewasz u pupila dyskopatię, jak najszybciej udaj się do weterynarza. Zadbaj o swojego psa i ogranicz jego aktywność fizyczną. Jeśli to możliwe, nie pozwól mu wspinać się ani skakać po schodach. Uprząż na klatkę piersiową zamiast obroży również działa odciążająco.

U weterynarza najpierw przeprowadza się ogólne badanie, aby wykluczyć inne przyczyny, tj. stany zapalne, nowotwory lub złamania kręgów. Następnie odbywa się badanie neurologiczne, które obejmuje rezonans magnetyczny, tomografię komputerową i kontrastowe zdjęcie rentgenowskie: wstrzykuje się środek, który powoduje, że zwężenie rdzenia kręgowego jest widoczne na zdjęciu rentgenowskim. Ponieważ czynności te można wykonać wyłącznie w znieczuleniu ogólnym, ważne jest również wstępne badanie, podczas którego można czasami stwierdzić inne objawy i oszczędzić psu niepotrzebnego ryzyka oraz stresu.

W przypadku niewielkiej dyskopatii bez oznak paraliżu zwykle stosuje się leczenie zachowawcze bez operacji. Polega ono na przyjmowaniu środków przeciwbólowych, czasem również przeciwzapalnych, a przede wszystkim na bezwzględnym, co najmniej tygodniowym odpoczynku. Włóczenie się po okolicy, zabawy z innymi psami i wchodzenie po schodach są surowo zabronione. Wychodząc na spacer, ogranicz się do kilku rundek na smyczy i ogranicz aktywność fizyczną psa w domu. Lepiej oszczędzić pupila przez kilka dodatkowych tygodni niż ryzykować nawrót przez przedwczesny i nadmierny wysiłek. Pomocna jest również fizjoterapia, która przyspiesza proces gojenia i wzmacnia tkankę.

W ciężkich przypadkach z paraliżem lub w przypadku niepowodzenia leczenia zachowawczego operacja jest nieunikniona, aby zapobiec nieodwracalnym uszkodzeniom. Po zabiegu konieczna jest fizjoterapia, aby mięśnie ponownie nauczyły się prawidłowo pracować i odzyskały wrażliwość. Obejmuje to między innymi trening pionizacji, a gdy tylko zwierzę jest w stanie znów stanąć na cztery łapy – terapię na podwodnej bieżni.

Koszt operacji w dużej mierze zależy od pacjenta. Sięga pięciocyfrowych kwot, a do całości należy dodać również koszt opieki nad pupilem.

Jeśli chcesz proaktywnie zapobiegać wystąpieniu dyskopatii u swojego pupila, zadbaj o zrównoważony wysiłek i dietę. Wzmocnij mięśnie pleców psa za pomocą specjalnych ćwiczeń, takich jak psia gimnastyka. Odpowiednia dla rasy dyscyplina sportowa nie tylko wspiera zdrowie, ale również przynosi frajdę zarówno ludziom, i zwierzętom – ponadto wzmacniając więź właściciela z pupilem.