Kakadu: Hodowla i ciekawostki na temat „punków” z ptasiego świata

Gatunki kakadu, które szukają pożywienia głównie na ziemi, tworzą duże stada – bezpieczniej jest dziobać w stadzie. Zwierzęta wchodzą w trwające całe życie, monogamiczne związki partnerskie. Są one niezwykle inteligentne. Na wolności obserwowano ptaki, które używają narzędzi i bawią się dla czystej przyjemności – na przykład wykorzystując turbiny wiatrowe jako „karuzele”. Kakadu były hodowane jako zwierzęta domowe od około XVII wieku, ale początkowo tylko jako prestiżowe ozdoby dla klasy wyższej. Dopiero w XX wieku hodowla była z powodzeniem kontynuowana w Europie.

W porównaniu do innych przedstawicieli rodziny papug, kakadu mają raczej subtelne ubarwienie. Ich upierzenie jest zwykle białe, szare, ciemne lub różowe, czasami z różnokolorowymi pokrywami skrzydeł. Spektakularna korona z piór może skontrastować kolorystycznie.
Najbardziej znane gatunki kakadu w europejskiej hodowli ptaków domowych to:

Jak wszystkie papugi, kakadu potrzebuje towarzysza – najlepiej przeciwnej płci; w Niemczech i Austrii jest to nawet wymagane prawnie. Człowiek nigdy nie może zastąpić ptakowi partnera; samotność może skutkować nieprawidłowym utrwalaniem wzorców i zaburzeniami zachowania. Ptaki mają ogromną potrzebę przestrzeni i wyróżniają się również ze względu na zamiłowanie do gryzienia. Jedynym odpowiednim dla potrzeb gatunku miejscem jest więc bardzo duża woliera, przestronny pokój dla ptaków lub stała możliwość dozorowanego latania w mieszkaniu, którego wyposażenie musi być podporządkowane potrzebom ptaków. Ze względu na specjalną strukturę upierzenia kakadu powodują również znacznie więcej kurzu i brudu niż inne ptaki — jest to kolejny argument przeciwko trzymaniu ich w mieszkaniu. Problemem, przynajmniej w budynkach mieszkalnych, może być również generowany przez nie hałas.

Naturalna dieta kakadu obejmuje nasiona, owoce, korzenie, kwiaty, pąki, a czasami gąsienice i owady. Ponieważ nie gardzą uprawami, większe stada są uciążliwe dla australijskich rolników. Kakadu jako zwierzęta domowe należy karmić niskotłuszczową mieszanką paszową dla papug z możliwie najniższą zawartością nasion oleistych, tj. nasiona słonecznika. Należy podawać im warzywa, owoce i świeże gałązki do gryzienia.

Kakadu są ciekawskie, inteligentne i przywiązane do swoich ludzi. Stają się bardzo uległe, ale bywają zazdrosne i wrogo nastawione do „konkurencji”. Pod warunkiem, że mają wystarczająco dużo miejsca, a ich hodowla przebiega zgodnie z potrzebami gatunku razem z odpowiednim towarzyszem, kakadu są wesołymi i zabawnymi zwierzętami. Wielką zaletą komunikacji z kakadu jest korona z piór: służy ona jako barometr nastroju i ważny sygnalizator mowy ciała. Zawsze należy traktować je poważnie — nawet delikatne dziobnięcie przez kakadu może być bardzo bolesne.