Zostawianie psa samego — pokonywanie lęku separacyjnego i strachu przed utratą kontroli

Strach przed samotnością i porzuceniem jest głęboko zakorzeniony w każdym psie. Psy są zwierzętami stadnymi, chociaż w dzisiejszych czasach nie są już hodowane w grupach liczących kilka osobników. Ich zachowanie społeczne oraz poczucie przynależności są jednak bardzo silne. W takich stadach, jak na przykład w tych tworzonych przez wilki czy dzikie psy, słabe lub chore zwierzęta są pozostawiane w tyle i w najgorszym wypadku muszą umrzeć.

Nic zatem dziwnego, że nasze psy zawsze starają się nadążyć za swoją „rodziną”. Także tutaj wyjątki potwierdzają regułę: Psy pracujące, które mają jasno sprecyzowane zadania, mogą dłużej pozostać same. Z punktu widzenia cech gatunku nasze psy powinny pozostać w sforze lub ze swoimi ludźmi

Niestety nie ma jednej poprawnej odpowiedzi na to pytanie, ponieważ psy — podobnie jak ludzie — to indywidualne jednostki. Niektóre z nich zaczynają skomleć, gdy tylko ich właściciel zamyka za sobą drzwi, inne robią się niespokojne po godzinie i zaczynają biegać po pokoju, obgryzając meble i resztę wyposażenia lub w akcie protestu załatwiają się w mieszkaniu.

Bardzo wrażliwe psy mogą nawet zachorować na depresję, jeżeli pozostają same zbyt często, a rozłąka trwa zbyt długo. Inne psy mogą wytrzymać bez swoich ludzi cztery lub pięć godzin. Pod żadnym pozorem rozłąka nie powinna trwać dłużej, ponieważ pies musi mieć możliwość załatwienia swoich potrzeb fizjologicznych. Jeżeli Twój czworonożny przyjaciel każdego dnia pozostaje sam w domu w godzinach Twojej pracy, powinno rozejrzeć się za stałym opiekunem dla swojego pupila. Najlepiej oczywiście byłoby, gdyby można było zabierać swojego czworonoga ze sobą do pracy. Wiele firm, oczywiście pod pewnymi warunkami, dopuszcza obecność psów – prosimy nie wahać się zapytać.

Psy, które obawiają się samotności, można podzielić na dwa główne typy:

• Część z nich ma lęk separacyjny,
• druga część obawia się utraty kontroli.

W przypadku lęku separacyjnego samotność rzeczywiście przeraża Twojego psa. W przypadku psów ze strachem przed utratą kontroli jest to zmartwienie, a nawet irytacja, że Ty, jako jego „stado”, przemieszczasz się bez niego — przez co nie może się Tobą zaopiekować. Pies może bowiem postrzegać opiekę nad swoim stadem jako swoje zadanie, którego nie może wykonać. Ćwiczenia, które znajdziesz poniżej, pomogą przezwyciężyć lęk separacyjny psa.

W przypadku psów ze strachem przed utratą kontroli chodzi o to, aby wyraźnie zaznaczyć hierarchię w stadzie i pokazać pupilowi, że to pełnisz w nim rolę przywódcy.

Więcej informacji na ten temat uzyskasz w poradniku „Lęk separacyjny u psów”.

Jeżeli pies pojawia się w Twoim domu jako szczenię, łatwiej jest nauczyć go zostawania samemu. Dzieje się tak, ponieważ młode psy mogą z łatwością dostosować swój wewnętrzny zegar do rytmu życia człowieka. Im wcześniej maluch nauczy się, że zostawanie samemu jest częścią codziennego życia, tym łatwiej będzie zostawić go w domu bez większych dramatów związanych z rozstaniem.

Więcej na ten temat przeczytasz w specjalnym poradniku Maxi Zoo „Zostawianie szczenięcia samego w domu“.

Zdarza się, że dorosłe psy, czy to dlatego, że zostały zaadoptowane, czy dlatego, że ich właściciele znajdują się w nowej sytuacji życiowej, muszą na nowo nauczyć się przebywania w samotności. Zacznijmy od plusów: również dorosłe psy da się nauczyć!

Szkolenie dorosłego psa z lękiem separacyjnym zaczyna się od intensywnego angażowania się w interakcje z nim przed opuszczeniem mieszkania. Można pobawić się z pupilem w szukanie przedmiotów lub wyjść na długi spacer. Zabawy polegające na szukaniu są dla psa wyczerpujące, oczywiście w pozytywnym sensie, i dla większości psów stanowią źródło ogromnej radości. W ten sposób możesz pozytywnie zmęczyć pupila, zanim zostawiąsz go samego.

Zdarza się, że dorosłe psy, czy to dlatego, że zostały zaadoptowane, czy dlatego, że ich właściciele znajdują się w nowej sytuacji życiowej, muszą na nowo nauczyć się przebywania w samotności. Zacznijmy od plusów: również dorosłe psy da się nauczyć!

Szkolenie dorosłego psa z lękiem separacyjnym zaczyna się od intensywnego angażowania się w interakcje z nim przed opuszczeniem mieszkania. Można pobawić się z nim w szukanie przedmiotów lub wyjść na długi spacer. Zabawy polegające na szukaniu są dla psa wyczerpujące, oczywiście w pozytywnym sensie, i dla większości psów stanowią źródło ogromnej radości. W ten sposób możesz pozytywnie zmęczyć pupila, zanim zostawisz go samego.

Trening powinien odbywać się każdego dnia. Za każdym razem, kiedy odnosisz wrażenie, że pies jest spokojny i zrelaksowany, proszę wydłużać czas rozłąki. Być może po kilka dniach ćwiczeń będzie można zrobić zakupy w swojej dzielnicy? Prosimy koniecznie pamiętać o tym, aby w fazie przystosowywania się nagradzać swojego czworonoga pysznymi niespodziankami.

Niestety, nie zawsze wszystko tak szybko się udaje. Kluczowe znaczenie mają tu cierpliwość i konsekwencja: nie należy wracać do pokoju, kiedy pies skomle lub ujada. W przeciwnym razie pies może połączyć swoje skomlenie z Twoim powrotem i w przyszłości skomleć dłużej i głośniej. Jeżeli nauka pozostawania samemu w domu zajmuje psu nieco dłużej, nie należy się poddawać ani karcić psa – nie należy go również rozpieszczać. Dzięki konsekwentnym, codziennym ćwiczeniom pozostawanie samemu w domu będzie przychodziło mu coraz łatwiej. Szczególnie dlatego, że w toku tego procesu nauczy się ufać. Zamiast ujadać, będzie radośnie czekał na Twój powrót oraz swoją nagrodę.