
Owczarek staroniemiecki – niezawodny tropiciel o dużej sile
Pies policyjny, pies przewodnik dla niewidomych, pies ratownik, pies terapeuta – nie ma takiego zadania, którego owczarek staroniemiecki nie umiałby wykonać. Nic dziwnego, ponieważ ten niezawodny, łagodny i posłuszny czworonóg jest prawdziwie wszechstronny. Lubi być członkiem rodziny, potrzebuje bardzo dużo ruchu, a w psich sportach wykazuje się zarówno ambicją, jak i talentem.
Odmiana długowłosa owczarka niemieckiego
Owczarek staroniemiecki nie jest uznany za odrębną psią rasę przez FCI (Fédération Cynologique Internationale), ale za długowłosą odmianę owczarka niemieckiego. Jego przodkowie to psy pasterskie z regionów południowych i środkowych Niemiec. Hodowlę owczarka niemieckiego rozpoczęto w 1899 roku z myślą o stworzeniu wszechstronnego psa pracującego. Za standardy rasowe odpowiedzialna była od początku organizacja Verein für Deutsche Schäferhunde e. V. (SV). Z biegiem czasu związek ten wykluczał z hodowli coraz więcej odmian, w tym w 1930 roku psa długowłosego. Wielu wielbicieli nie rozumiało tej decyzji. Zorganizowali się oni we własnych związkach i rozpoczęli hodowlę owczarka staroniemieckiego, który różni się od owczarka niemieckiego tylko długością sierści. Dopiero w roku 2010 SV przywróciła odmianę długowłosą do standardów rasowych.
Charakter owczarka staroniemieckiego
Owczarek jest jedną z najbardziej lubianych i wszechstronnych ras psów ze względu na wiele pozytywnych cech charakteru. Jego nieustraszone, czujne i niezawodne usposobienie sprawia, że jest to idealny pies służbowy i ratowniczy. Jako pies rodzinny okazuje sympatię do dzieci, łagodność i chęć do zabawy: Kiedy przyjdzie pora, z pasją broni swojego ludzkiego stada. Jako pies terapeuta i przewodnik dla niewidomych wykazuje przyjazny i otwarty charakter, karność i cierpliwość. Owczarki niemieckie mają mocne nerwy i są wytrzymałe, chętne do nauki oraz wrażliwe. Owczarek staroniemiecki jest ogólnie uważany za nieco spokojniejszego i nawet bardziej zrównoważonego niż owczarek niemiecki.
Układanie i hodowla owczarka staroniemieckiego
Warunkiem wstępnym dla wierności i siły charakteru psów tej rasy jest czułe, konsekwentne wychowanie i wczesna socjalizacja. Uczęszczanie do psiej szkoły i/lub psiego przedszkola może okazać się bardzo pomocne.
Owczarek staroniemiecki potrzebuje dużej dawki ruchu i wymaga także wyzwań umysłowych. Długie spacery, wędrówki i wycieczki rowerowe przypadną Państwa wysportowanemu towarzyszowi do gustu. Dlaczego ten czworonóg nadaje się także do psich sportów: Wykazuje się dobrym węchem podczas tropienia, świetnie sprawdza się też w sportach Agility. Dyscyplina Obedience szczególnie wzmacnia więź między owczarkiem a jego właścicielem: Ćwiczenie posłuszeństwa wspomaga koncentrację i samokontrolę, a tym samym optymalne zachowania społeczne u Państwa psa.
Najlepiej, aby owczarek staroniemiecki miał duży teren, na którym mógłby się przemieszczać i którego mógłby pilnować. Jeśli zapewnią mu Państwo możliwość wybiegania się, mogą Państwo również trzymać tę rasę w mieszkaniu.
Pielęgnacja owczarka staroniemieckiego
Długa sierść owczarka staroniemieckiego wymaga nieco więcej pielęgnacji niż sierść krótkowłosego owczarka niemieckiego. Zazwyczaj jednak sierść wystarczy szczotkować raz lub dwa razy w tygodniu, a częściej w okresie wymiany sierści.
Cechy szczególne owczarka staroniemieckiego
Podobnie jak wiele dużych ras, również owczarki staroniemieckie często cierpią na problemy ze stawami, tj. dysplazja stawów biodrowych lub łokciowych. Obserwowane są także przypadki zwyrodnieniowego zwężenia kanału kręgowego w odcinku lędźwiowo-krzyżowym (niedowład). Z tego względu w ramach poszukiwań szczeniaka niezwykle ważny jest kontakt z odpowiedzialnym hodowcą, dla którego zdrowie psa jest priorytetem. Adresy kontaktowe znanych hodowców można pozyskać dzięki Związkowi Kynologicznemu w Polsce.
U nas znajdą Państwo najlepsze produkty dla swojego owczarka staroniemieckiego!
Podsumowanie Owczarek staroniemiecki
- RasaOwczarek staroniemiecki
- PochodzenieNiemcy
- KlasyfikacjaPsy pasterskie i zaganiające
- RozmiarWysokość w kłębie od 60 do 65 centymetrów (pies), od 55 do 60 centymetrów w kłębie (suka)
- Wagaod 22 do 40 kilogramów
- Budowa ciałasilny, umięśniony, lekko wydłużony
- Oczymigdałowate, lekko skośne, ciemnego koloru
- Uszymałe do średniej długości, wiszące
- Sierść i umaszczeniedługi, miękki włos okrywowy z bujnym podszerstkiem, „grzywa” wokół szyi, warianty wybarwienia: czarnobeżowe, czarnobrązowe, czarne, wilczoszare
- Cechy szczególnepotrzebuje zadania
- Charakterłagodny, czujny, niezawodny, pojętny, posłuszny
- Pielęgnacjaregularna pielęgnacja sierści
- Zdrowiepodatny na problemy ze stawami i zwyrodnieniowe zwężenie kanału kręgowego w odcinku lędźwiowo-krzyżowym