Typowe choroby małych kotów
27.10.2023 - Czas czytania: 3 minuty
Jeśli kociak choruje, potrzebna jest szybka pomoc. Układ odpornościowy małych kotów jest znacznie słabszy niż u kotów dorosłych. Mały organizm, po osłabieniu wrodzonej odporności przekazanej mu przez matkę, czyli mniej więcej po dwunastym tygodniu życia, gorzej radzi sobie z infekcjami. Wyższe ryzyko u młodego zwierzęcia wiąże się z odpornością, ale też ze słabo rozwiniętą koordynacją ruchów. Tutaj możesz przeczytać o chorobach typowych dla kociąt oraz o tym, jak w razie potrzeby szybko zapewnić im pierwszą pomoc.
Gdy swędzi i szczypie — czy to inwazja pasożytów u kociaka?
Również małe kocięta, które nie były jeszcze na dworze, mogą zostać zarażone pasożytami. O zakażeniu uszu roztoczami świadczy ciemna skorupa lub woskowina, przypominająca fusy z kawy. W najrzadszych przypadkach pojawia się wyciek wydzieliny. Ponieważ to miejsce bardzo silnie swędzi, kotek stale się drapie, co z kolei może prowadzić do stanów zapalnych. Ale skąd biorą się roztocza? Kociaki mogą zarazić się nimi od matki. W razie łagodnej infekcji u dorosłego zwierzęcia zakażenie roztoczami może nie dawać żadnych widocznych objawów. Kocia mama (lub inne zwierzę) może więc roznosić je w sposób niezauważony.
Niebezpieczne dla kociąt są także pchły — nie tylko dlatego, że powodują dolegliwości fizyczne. Jeśli mały kociak zostanie mocno pogryziony przez pchły, może to prowadzić w najgorszym przypadku nawet do niedokrwistości. Pchły mogą również przenosić różne infekcje, na przykład tasiemca czy bakterie Bartonella i Mycoplasma. Najlepszą profilaktyką przeciwko inwazji ektopasożytów — należą do nich roztocza i wszy — jest zachowanie wysokiego poziomu higieny w domu oraz stosowanie środków przeciwpchelnych poleconych przez weterynarza. Jest to szczególnie ważne, jeśli matka kociąt wychodzi na dwór albo gdy w mieszkaniu przebywają inne wychodzące zwierzęta (psy, króliki). Jeśli kociak zostanie zaatakowany przez pasożyty, weterynarz powinien być w stanie zaradzić temu za pomocą odpowiednich środków.
Problem z robakami — niebezpieczne wewnętrzne pasożyty u kota
Zagrożenia biologiczne czają się nie tylko w kocim futrze. Młody organizm radzi sobie z inwazją endopasożytów gorzej niż dorosły zwierzak, u którego infekcje robakami czasami pozostają niezauważone. Glistami i tęgoryjcami małe koty mogą się zarazić przez mleko matki. Robaki mogą przedostawać się do organizmu kota na różne sposoby. Typowe drogi zakażenia to kontakt z kałem, zakażona krew (ukąszenia pcheł) lub spożycie zakażonej ofiary przez kota wychodzącego. Potencjalnymi zagrożeniami są też tasiemce, kokcydie i lamblie.
Dlatego też konieczne jest terminowe odrobaczanie kotka. Zwykle odbywa się to po badaniu próbki kału, przeprowadzanym przez weterynarza w trzecim tygodniu życia kociaka. W zależności od preparatu kolejne odrobaczania wykonuje się co trzy do czterech tygodni (nigdy w tym samym czasie co szczepienie!). Dopóki kotek jest mały, leczenie zakażeń pasożytami lepiej pozostawić weterynarzowi — lekarz ma doświadczenie w dobieraniu właściwej dawki. Trzeba pamiętać, że kociaki reagują na inwazję robaków znacznie gwałtowniej niż dorosłe koty.
Objawy wskazujące na zakażenie pasożytami:
- wzdęty brzuch,
- utrata masy ciała pomimo normalnego spożycia pokarmu,
- robaki lub ich części przypominające ziarna ryżu widoczne w odchodach kota,
- wymiotowanie robakami,
- wymiotowanie białą pianą (chociaż ten objaw niekoniecznie jest wywoływany przez pasożyty),
- spowolnienie wzrostu,
- problemy z sierścią.
Przeziębienia i infekcje dróg oddechowych u kociąt
Małe futrzaki często zapadają na przeziębienia i infekcje górnych dróg oddechowych. Małe tygryski są podatne na przeziębienia. Na początku organizm kociaka nie radzi sobie dobrze z regulowaniem temperatury. Dopiero w kolejnych tygodniach życia „uczy się” stabilizować temperaturę ciała na poziomie takim jak u dorosłych kotów. W domu, w którym mieszka kociak, koniecznie należy unikać więc wahań temperatury i przeciągów.
Zakażenia przenoszone kropelkowo szybko się rozprzestrzeniają, dlatego kocie rodzeństwo łatwo zaraża się chorobami układu oddechowego. Na szczęście kociak otoczony odpowiednią opieką szybko zdrowieje. Należy zadbać o to, by mali pacjenci przebywali w dobrze wentylowanym, ale wolnym od przeciągów miejscu. Trzeba zachęcać zwierzęta do jedzenia, jeśli nie mają apetytu, a oczy i nos wycierać im czystą szmatką zwilżoną ciepłą wodą. Jeśli objawy nie ustąpią w ciągu kilku dni, drastycznie się nasilą albo kociaki przestaną jeść, należy zwrócić się o radę do weterynarza.
Kociak przestał jeść — czerwony alarm
Wśród chorób kociąt istotną grupą są infekcje przewodu pokarmowego. Choroby związane z odżywianiem i układem trawiennym mają różne objawy.
Objawy:
- Biegunka: u małego kota (przejściowy) nieżyt jelit może mieć niegroźną przyczynę: stres z powodu oddzielenia od matki i rodzeństwa, przeprowadzka do nowego domu i nagła zmiana karmy. Jeśli zapewnisz kotkowi czułą opiekę, a jeśli to konieczne, dostosujesz jego dietę, biegunka wywołana stresem trwa zazwyczaj od jednego do dwóch dni. Jeśli jednak nie mija, za niestrawnością może stać coś innego: infekcja jelitowa, pasożyty, a nawet choroba immunologiczna. Przyczyny dolegliwości można poznać dzięki badaniu kału i krwi. Uporczywa biegunka może szybko stać się bardzo niebezpieczna dla małego organizmu kociaka, dlatego trzeba na nią błyskawicznie reagować.
- Utrata apetytu i odmowa jedzenia: gdy kotek przestaje jeść stanowi to powód do niepokoju dla każdego opiekuna. W przypadku innych zwierząt jeden dzień głodówki od czasu do czasu nie robi różnicy, ale organizm kota jest narażony na poważne skutki uboczne, jeśli nie otrzyma pożywienia przez dłużej niż jeden dzień. W uproszczeniu mówiąc, przemiana materii u kotów działa w taki sposób, że kot dzień po dniu spożywa pokarm zawierający białko. Jeśli podaż białka na jakiś czas się zatrzyma, organizm sięga po rezerwy energetyczne w postaci tkanki tłuszczowej. Problem polega na tym, że koty nie mają enzymów odpowiedzialnych za metabolizm tłuszczów, co skutkuje atakowaniem przez komórki tłuszczowe wątroby. Krótko mówiąc, jeśli kot nic nie je, zatruwa się sam od środka.
Jeśli odmowa przyjmowania pokarmu nie jest związana z tymczasowym stresem lub niechęcią do podawanej karmy, przyczynami mogą być zapalenie jamy ustnej lub gardła oraz dolegliwości ze strony jelit. Oznaką, że kotkowi jest niedobrze, jest na przykład większe wydzielanie śliny, oblizywanie pyszczka lub odgłosy mlaskami. Z kolei gdy kot apatycznie siedzi ze spuszczoną głową, może to oznaczać, że boli go brzuch. Ponadto do utraty apetytu może także prowadzić zatwardzenie. - Wymioty: kiedy kotek wymiotuje, przyczyny mogą być niegroźne, takie jak pozbywanie się sierści lub niestrawionego jedzenia po przejedzeniu się. Za sygnały alarmowe trzeba jednak uznać krwawe, czarne lub nawet pachnące odchodami wymioty, często połączone z biegunką lub zaparciem. Nawet jeśli w wymiotach można znaleźć pozostałości ciał obcych, takich jak włóczka lub kawałek zabawki, pilnie potrzebna jest porada medyczna.
Niestety kocięta nie zdrowieją tak łatwo jak dorosłe koty. Należy zwracać uwagę na samopoczucie swojego tygryska, zapobiegać chorobom kociąt i dbać o to, aby kotek rósł zdrowo!