Shiba inu: japoński szpic z bystrym umysłem

Rasa shiba inu wywodzi się od psów powszechnie występujących w górzystych terenach Japonii, wykorzystywanych do polowania na ptaki i małą zwierzynę. Właściwa hodowla rasy rozpoczęła się dopiero w 1928 roku, po tym jak „czysta” rasa shiba inu niemal całkowicie znikła w wyniku krzyżowania brytyjskich psów myśliwskich. Od 1937 roku ta rasa w Japonii uznawana jest za „pomnik przyrody”. Współczesny typ tej rasy ma nieznacznie mocniejszą budowę i dłuższe łapy w porównaniu do przodków. Przedstawiciele rasy shiba inu są najmniejszą spośród japońskich ras. Bezdyskusyjnie jest to jedna z najpopularniejszych ras w Japonii. Od 1980 roku rasa shiba inu cieszy się w Niemczech coraz większą popularnością, choć nadal nie jest często spotykana. Zgodnie z portretem rasy, shiba inu należy do grupy 5 FCI z sekcją 5, której przedstawicielami są również inne azjatyckie rasy takie jak chow chow czy akita inu.

Charakter psów shiba inu można scharakteryzować jako samodzielny i niezależny. Dlatego też te psy potrzebują silnego przewodnika, który ze stanowczością poprowadzi je przez życie i wprowadzi do niego jasne, ustrukturyzowane zasady. Te psy bezceremonialnie wykorzystają pobłażliwość i błędy w wychowaniu. Shiba inu to ruchliwy pies poruszający się z lekkością, lecz niepowodujący przy tym zamieszania. Zgodnie ze standardami z hodowli należy wyłączyć osobniki charakteryzujące się agresywnym albo bojaźliwym usposobieniem. Typowe cechy psów rasy shiba inu to przyjazne usposobienie, spokój, ciekawość i brak lęku oraz tendencja do dominacji towarzyszących im ludzi, jeśli ci nie wyznaczą jasnych granic. Jednak jeśli człowiek potwierdzi swoją pozycję jako osobnika „alfa”, pies obdarzy go lojalnością, wiernością i przywiązaniem. W przeciwnym wypadku to pewne siebie zwierzę spróbuje przejąć pałeczkę, co może nie odpowiadać jego dwunożnemu towarzyszowi. Jego silna terytorialność, instynkt łowiecki oraz wrodzona nieufność do obcych osób sprawiają, że rasa shiba inu nie będzie dobrym wyborem dla niedoświadczonych osób. Jednak z uwagi na swój charakter rasa shiba inu może służyć do zabezpieczania domu. Ten mały i niepozorny czworonóg sprawdzi się jako pies stróżujący, nawet jeśli ma tendencję do szczekania bez potrzeby.

Psy rasy shiba inu uznawane są za lojalne, niezawodne i kochające dzieci. Dlatego też będą dobrym wyborem dla rodziny. Ze względu na pierwotne instynkty shiba inu chce chronić stado i ta ochrona rozciąga się także na rodzinę. Jednak problemy mogą pojawić się wtedy, gdy w gospodarstwie domowym żyją też inne psy albo zwierzęta. Z uwagi na to, że psy rasy shiba inu mają skłonność do dominacji, opiekun musi wychowywać je z odpowiednią konsekwencją i pewnością siebie. Shiba inu traktuje dzieci za członków stada i próbuje je chronić. Niezbyt prawdopodobne są agresywne incydenty wobec członków rodziny. Jednak trzeba zawsze mieć na oku maluchy i psa – niezależnie od usposobienia rasy. Dotyczy to zwłaszcza bardzo małych dzieci. Należy pamiętać, że psy tej rasy niezbyt chętnie się podporządkowują, dlatego młodsze dzieci nie powinny samotnie spacerować z psem.

Wychowanie psa rasy shiba inu na grzecznego, posłusznego przedstawiciela gatunku nie jest prostym zadaniem. Ta rasa ma tendencje do upartości i trudno jest ją przekupić. Nawet surowe podejście nie jest gwarancją sukcesu w przypadku pewnych siebie psów. Chęć przypodobania się człowiekowi raczej nie leży w ich naturze. Nie można zapominać przy tym, że shiba inu jest bardzo inteligentnym zwierzęciem, które szybko się uczy – gdy tylko mu to pasuje. Ze względu na mocno zakorzeniony instynkt łowiecki puszczanie tych psów luzem jest dość ryzykowne. W każdym przypadku należy rozważyć zapisanie czworonoga do szkoły dla psów, aby niezawodnie wypracować choć podstawy posłuszeństwa w życiu codziennym. Tego futrzaka należy w miarę możliwości przyzwyczajać do innych psów, zwierząt domowych i dzieci jeszcze w wieku szczenięcym. Tylko intensywne kształtowanie i dobra socjalizacja tego psa myśliwskiego są w stanie doprowadzić do pokojowej kohabitacji psów rasy shiba inu z innymi przedstawicielami swojego gatunku. Psy tej rasy ze sceptycznym nastawieniem podchodzą nie tylko do obcych ludzi, ale też wszystkich innych stworzeń.

Shiba inu mieszkająca w domu jest spokojnym i zrównoważonym współlokatorem. Jednak obce osoby mogą liczyć zwykle jedynie na chłodną nieufność. To czyni shibę inu sprawnym psem stróżującym, potrafiącym oszacować realne zagrożenia i dać głos dopiero wtedy, kiedy faktycznie wydarzy się coś niezwykłego. Idealne warunki to zapewnienie futrzakowi dostępu do zabezpieczonego terenu zewnętrznego, takiego jak ogród; należy też zapewnić długie spacery (na smyczy). Będą one niezwykłą atrakcją dla tego energetycznego czworonoga niezależnie od pogody, ponieważ błoto i brud nie są dla niego żadną przeszkodą. Pańcia czy pan nie ma prawa do narzekania i musi dotrzymywać zwierzęciu kroku. Krótko mówiąc: wychowanie psa rasy shiba inu nie należy do najprostszych zadań i nie należy lekceważyć tego wyzwania. Ważne jest, aby właściciel mógł poświęcić psu sporo czasu, zarówno w okresie dorastania, jak i później.

Shiba inu to pies myśliwski – w związku z tym dostateczna ilość ruchu to jedna z jego potrzeb. Długie spacery czy wędrówki to jego konik. Dlatego opiekunowie powinni każdego dnia uwzględnić odpowiednią ilość czasu na ruch na świeżym powietrzu. Z uwagi na instynkt łowiecki i dążenie do niezależności puszczanie shiby luzem jest sporym wyzwaniem i należy to wcześniej przemyśleć. Osoby pragnące wygodnego życia z psem nie powinny decydować się na przedstawiciela rasy shiba inu. Shiba inu to pies myśliwski – w związku z tym dostateczna ilość ruchu to jedna z jego potrzeb. Długie spacery czy wędrówki to jego konik. Dlatego opiekunowie powinni każdego dnia uwzględnić odpowiednią ilość czasu na ruch na świeżym powietrzu. Z uwagi na instynkt łowiecki i dążenie do niezależności puszczanie shiby luzem jest sporym wyzwaniem i należy to wcześniej przemyśleć. Osoby pragnące wygodnego życia z psem nie powinny decydować się na przedstawiciela rasy shiba inu.

Aby zapewnić miękką, pluszową okrywę psa rasy shiba inu, wystarczy wyczesać go od czasu do czasu. Tak jak w przypadku wielu innych ras, występująca co pół roku zmiana okrywy mocno obciąża sierść. W tym okresie należy zwrócić szczególną uwagę na częstsze wyczesywanie podszerstka, ponieważ w przeciwnym wypadku może dochodzić do niezwykle intensywnego wypadania. Jeśli chodzi o odżywianie, psy rasy shiba inu nie mają konkretnych wymogów. Tak jak w przypadku wszystkich mięsożerców mięso powinno być głównym składnikiem diety. Podstawą jest zbilansowana kompozycja składników odżywczych, która zapewnia psu wszystko, co niezbędne dla witalności. Należy pamiętać o tym, aby w przypadku podawania smaczków treningowych czy innych przysmaków ograniczyć dzienną ilość pokarmu. Nadwaga negatywnie wpływa na żwawość i lekkość shiby, a dodatkowo może doprowadzić do problemów zdrowotnych.

Nie ma jednej prostej odpowiedzi na to pytanie. W zależności od hodowli należy liczyć się z ceną rozpoczynającą się od ok. 4500 zł za szczenię shiba inu. Jednak cena za psa tej rasy może być również znacznie wyższa.

Jeśli chcesz kupić psa rasy shiba inu, musisz przede wszystkim skupić się na znalezieniu odpowiedniej hodowli. Szukaj hodowców dbających o dobrostan zwierząt, dobierających wyłącznie zdrowe osobniki. Psy rasy shiba inu, ze względu na swoją skłonność do dominacji i dużą niezależność, nie przebiły się jeszcze do mainstreamu, więc w przeciwieństwie do najpopularniejszych ras takich jak golden retriever czy labrador retriever nie mają praktycznie żadnych obciążeń genetycznych. Oczywiście ważne jest, aby wybrać dobrego hodowcę, dbającego o dobrostan zwierząt i łączącego w pary wyłącznie zdrowe zwierzęta. Pod warunkiem dobrego utrzymania i doskonałego zdrowia psy rasy shiba inu mogą dożyć 15 lat. Jeśli zdecydujesz się na zakup psa tej rasy, musisz przygotować się na dużą odpowiedzialność. Dobry hodowca rasy shiba inu powinien dokładnie zwrócić uwagę na duże wymagania wiążące się z tymi futrzakami, odpowiedzieć na wszystkie pytania kupującego i przekazać zdrowego psa, wraz z wszystkimi wymaganymi dokumentami, kompletem szczepień i badań. Zawsze weź hodowlę pod lupę i poproś o pokazanie rodziców. Szczególnie ważne jest, aby szczenięta shiba inu były już dobrze rozwinięte, znały już oczywiste rzeczy takie jak odkurzacz i miały okazję spotykać się także z nieznajomymi ludźmi. Wszystko to jest ważne, aby shiba inu wyrósł na przystępnego, towarzyskiego psa – mimo swojego charakteru.

Shiba inu należy do tak zwanych ras pierwotnych. Oznacza to, że tę rasę cechuje bliskie genetyczne pokrewieństwo z wilkami. To, że takie pierwotne geny udało się zachować przez tysiąclecia, jest uwarunkowane geograficznie: wyspiarski charakter Japonii i odległe położenie śródlądowego górskiego regionu te pierwotne, udomowione psy nie miały zbyt wiele kontaktu z innymi rasami. W związku z tym przez długi czas nie powstawały mieszanki genetyczne.