Chow-chow – dostojny domowy lew o niebieskim języku

Chow-chow należy do najstarszych ras psów na świecie i pierwotnie pochodzi z Azji – tyle jest pewne. Do dziś nie udało się jednoznacznie ustalić, czy dokładnym miejscem pochodzenia chow-chow są Chiny, czy Mandżuria. Najstarsze wizerunki rasy sięgają okresu panowania chińskiej dynastii Han (od 206 do 220 r. p.n.e.). Chow-chow był najprawdopodobniej ulubioną rasą chińskiego cesarza.

W Europie ten pies o bujnej sierści pojawił się pod koniec XVIII wieku. Popularność zyskał jednak dopiero w latach 20. XX wieku jako „pies kantoński”, ze względu na swoich przodków z Kantonu.

Chow-chow wyróżnia się wyjątkowym charakterem: jest niesamowicie dumny i promieniuje od niego niemal stoicki spokój. Okazuje wierność swojemu właścicielowi, nie dając się przy tym przesadnie podporządkować. Wobec obcych reaguje jednak nieśmiale, a często także podejrzliwie. Ze względu na swoją czujność doskonale sprawdza się w roli psa stróżującego.

Chow-chow chętnie unika zgiełku i uchodzi za niezbyt chętnego do zabawy. Psie sztuczki i zabawy w aportowanie nie są dla niego. Z tego powodu nie nadaje się na towarzysza zabawy dla dzieci.

Chow-chow ma własny rozum: należy go szanować, lecz konsekwentne, a zarazem troskliwe wychowanie jest konieczne, aby nauczyć pupila, kto podejmuje w domu ostateczną decyzję. Odpowiednia socjalizacja z ludźmi oraz innymi psami odgrywa ważną rolę w przypadku nieśmiałych chow-chow, które w przeciwnym razie pozostają na zawsze podejrzliwe wobec obcych.

Ten pies o wyglądzie lwa chętnie przywiązuje się do jednej, co najwyżej dwóch osób. Stroni natomiast od zgiełku: zupełnie nie nadaje się na partnera do biegu lub jazdy na rowerze — zamiast tego chętnie wybierze się na długi, spokojny spacer i we własnym tempie odkryje okolicę. Większość chow-chow nie ekscytują także psie sporty.

Pomimo swojej powolności, chow-chow przejawia silny instynkt łowiecki. Dlatego powinno się spuszczać domowego lwa ze smyczy jedynie wtedy, jeśli został odpowiednio wychowany.

Aby zapobiec filcowaniu się sierści, najlepiej codziennie szczotkować chow-chow. Należy zwrócić uwagę przede wszystkim na sierść za uszami i w okolicach kołnierza, gdzie łatwo tworzą się kołtuny.

Chow-chow jest podatny na choroby skóry i oczu. Problemów przysparzają mu przede wszystkim liczne fałdy skórne na szyi, w których łatwo pojawia się stan zapalny. Dlatego wymagają one regularnej kontroli i czyszczenia. W ostatnich latach można zaobserwować nowy trend w hodowli chow-chow. Pojawia się coraz więcej psów z mniejszą ilością fałd skórnych. Adresy odpowiedzialnych hodowców znajdą Państwo na stronach poświęconych chow-chow. – –

U nas znajdą Państwo najlepsze produkty dla swojego chow-chow!

Przejdź do produktów dla psów