Shih tzu: kędzierzawy pies świątynny z „dachu świata”

Shih tzu ma długą historię. Już w siódmym wieku tybetańscy mnisi hodowali te zwierzęta jako psy świątynne. Rasa ta powstała prawdopodobnie w wyniku skrzyżowania małego lhasa apsos z pekińczykiem. Około tysiąc lat później shih tzu stał się modnym psem chińskich dostojników. Po tym, jak hodowla shih tzu w Chinach w czasach Mao Zedonga praktycznie przestała istnieć, miłośnicy psów innych narodów zadbali o zachowanie rasy. Od 1929 roku Wielka Brytania objęła tę uznaną rasę swoim patronatem.

Shih tzu to przyjazne i przyjacielskie psy, które zawsze chcą być w centrum uwagi, a ponadto kochają ruch i zabawę. Nadają się znakomicie jako psy rodzinne, a także jako zwierzęta terapeutyczne. Mówi się jednak, że cechuje je również pewien stopień „arogancji”, ponieważ shih tzu zachowuje niezależność, która jest raczej domeną kotów. Pies tej rasy nie lubi być zdominowany.

Jednocześnie szybko opanuje sztuczki, aby owinąć sobie człowieka wokół łapy i manipulować nim. Proszę nie ulec jego urokowi, bo wejdzie Państwu na głowę. Instynkt łowiecki shih tzu jest dość słabo wyczuwalny.

Ze względu na swoje zdolności adaptacyjne shih tzu nadają się do mieszkania, o ile codziennie będą mogły się wybiegać i odkrywać swoje otoczenie. Nie tolerują samotności; idealnie, jeśli w pobliżu psa będzie zawsze pozostawał jeden z członków rodziny.

Wychowanie shih tzu jest skomplikowane. Wiele psów tej rasy wykazuje pewną tendencję do uporu, inne są zbyt rozbrykane, aby na poważnie traktować próby edukacji. Wymaga to więc dużo wysiłku. Również do nauczenia psa czystości może prowadzić długa droga. Ponadto trzeba uwzględnić także typowe dla danej rasy cechy: Wiele shih tzu zjada odchody; jest to przyzwyczajenie, którego należy oduczać psa już od szczenięctwa.

Shih tzu nie przechodzi naturalnej zmiany sierści – gładka lub lekko falista sierść okrywowa rośnie przez cały czas. Aby była jedwabista, czysta i pozbawiona splątań, należy codziennie ją szczotkować i regularnie trymować do praktycznej długości. Szczególnie zagrożone filcowaniem są wewnętrzne strony nóg i uszy.

Jeżeli wolą Państwo, żeby Państwa shih tzu miał ekskluzywną, długą fryzurę, trzeba będzie włożyć w nią więcej wysiłku. Sierść wymaga częstszego czyszczenia i pielęgnacji specjalnym olejkiem. Dzięki temu będzie jedwabiście opadać na boki psa, sięgając aż do ziemi.

Włos okrywowy na głowie należy zawsze spinać w kucyk lub obcinać, gdyż w przeciwnym razie może wchodzić psu do oczu i prowadzić do ich podrażnienia.

Krótki pysk i nadgryz pionowy wiążą się z czynnikami, które mogą powodować problemy zdrowotne. W upalne dni pupil wymaga szczególnej troski, psy tej rasy są wyjątkowo podatne na udary cieplne, należy więc unikać przebywania na pełnym słońcu. Ponadto krótka czaszka shih tzu powoduje problemy z zębami i oddychaniem. Psy rasowe, tj. shih tzu, powinny być nabywane wyłącznie u odpowiedzialnych hodowców. Ich listę można otrzymać w Związku Kynologicznym w Polsce.