Kot europejski krótkowłosy – niepozorny, ale szlachetny futrzak

Laikom faktycznie trudno będzie dostrzec różnice w stosunku do dachowca, jednak tak naprawdę nie ma to aż takiego znaczenia. Niezależnie bowiem, czy rasowy, mieszaniec, czy też zbłąkana włóczęga: własny kot jest zawsze najpiękniejszy.

Dzięki krzyżówce z kotem perskim usposobienie kota europejskiego krótkowłosego jest dużo spokojniejsze niż w przypadku kotów rasy mieszanej. Jest on też bardziej zrównoważony i mniej rozbrykany niż przedstawiciele innych ras, a także nie ma tak silnej potrzeby życia na wolności. Niezwykle zaciekle broni swojego terytorium przed nieproszonymi gośćmi. Charakter każdego kota europejskiego jest mocno indywidualny – może być zarówno prawdziwym pieszczochem, jak i zadziornym wariatem. Jeżeli chcą Państwo umożliwić kotu wychodzenie na zewnątrz, warto zadbać o bezpieczny balkon lub dostępność ogrodu.

Krótka, gęsta sierść kota europejskiego nie wymaga szczególnej pielęgnacji. Regularne szczotkowanie ułatwia jednak znacznie wiosenną zmianę futerka oraz zapobiega połykaniu kłaków. Wiele kotów traktuje również wyczesywanie jako specjalny rytuał dla ciała i duszy. Osoby pracujące powinny zastanowić się nad drugim kotem. Nawet jeśli zwierzę ma być tylko w mieszkaniu, warto zapewnić mu towarzysza do zabawy. Koty europejskie krótkowłose nie są podatne na choroby i cieszą się dobrym zdrowiem. Zwierzęta wychodzące należy regularnie sprawdzać pod kątem pasożytów.

Kot europejski krótkowłosy jest „szlachetną“ odmianą popularnego dachowca i nie ma aż tak spektakularnego wyglądu, jak inne rasy. Duże podobieństwo do kotów ras mieszanych wyjaśnia, dlaczego hodowla tej rasy jest wciąż tak rzadkim zjawiskiem. Podobnie jak w przypadku dachowców, również kot europejski krótkowłosy może występować w przeróżnych wariantach umaszczenia – dopuszczalne są wszystkie naturalnie występujące barwy oraz wzory. Nie ma także ograniczeń, jeśli chodzi o kolor oczu. Poprzez regularną hodowlę kolory sierści stały się czystsze, zaś wzory bardziej wyraziste. Również oczy kotów europejskich są bardziej przejrzyste niż u zwykłych dachowców. Obecnie systematycznej hodowli podlega ok. 30 odmian kolorystycznych, zaś ogólnie znanych jest ponad 70.

Korzenie kota europejskiego krótkowłosego i jego ras pokrewnych odnaleźć można w Egipcie. To właśnie tam kotom oddawano boską cześć, ponieważ doskonale wcielały się w rolę sprytnych myśliwych i napędzały stracha myszom kryjącym się w magazynach ze zbożem. Za sprawą Rzymian kolejne pokolenia kotów nubijskich rozprzestrzeniły się na całym świecie i przystosowały do każdych warunków klimatycznych. W ten sposób powstały różne odmiany. Około roku 1000 w Europie już wszędzie można było spotkać koty. Naukowcy podejrzewają, że przyjezdne zwierzęta skrzyżowały się z tutejszymi kotami dzikimi. W średniowieczu sposób postrzegania kotów zmienił się jednak diametralnie i stały się one symbolem zła. Te często źle odbierane zwierzęta musiały następnie przejść długą i trudną drogę, aby z popleczników czarownic stać się zwierzętami domowymi. W latach 80. hodowcy z krajów skandynawskich podjęli próbę ustalenia wzorca rasy i uszlachetnienia jej. W ten właśnie sposób powstał kot europejski krótkowłosy.

Niektóre warianty umaszczenia, jak np. cętkowany czy czekoladowy, świadczą o tym, że w hodowli znalazł się przedstawiciel innej rasy. Takie kolory nie są akceptowane przez przyjęty wzorzec. Nie zmienia to jednak sympatycznego charakteru tych małych tygrysów.