Kot rosyjski niebieski – dumne piękno i pokrewna dusza

Kot rosyjski niebieski ceni sobie spokój. Nie lubi zbytniego gwaru. Uchodzi za inteligentnego i bardzo oddanego. Jego zaufanie trzeba jednak zdobyć: kot rosyjski niebieski bardzo świadomie wybiera, z kim spędza swój czas. Srebrzysty futrzak jest dumny jak Rosjanin i kapryśny jak diwa. Jego reakcja na obcych jest raczej powściągliwa i zdystansowana. Jednak jeżeli raz nawiąże nić sympatii, kot rosyjski niebieski okaże się pokrewną duszą. Jego wysoka inteligencja pozwala mu dokonywać niezwykłych czynów, np. samodzielnego otwierania drzwi od szafy. Kot rosyjski niebieski jest skory do zabawy, i to do zaawansowanego wieku. W domu, w którym przebywa kot rosyjski niebieski, nie może zabraknąć kocich zabawek. Mimo niesamowitej skoczności koty rosyjskie niebieskie są bardzo ostrożne – gdy dokonują eksploracji, można być spokojnym o porcelanę.

Ze względu na spokojne usposobienie kot rosyjski niebieski zadowoli się mieszkaniem, jeżeli będzie miał zabezpieczony balkon. Nie lubi samotności i potrzebuje towarzystwa swoich opiekunów i innych kotów – a także regularnych pieszczot. Przywiązuje wagę do niezmiennego porządku dnia. Jeżeli ma okazję, chętnie śpi pod przykryciem – najlepiej w łóżku.

Sierść kota rosyjskiego niebieskiego jest jedyna w swoim rodzaju: tylko w przypadku tej kociej rasy podszerstek i włosy okrywowe są tej samej długości. Z tego względu futerko nieco odstaje, zaś bezbarwne końcówki włosów powodują charakterystyczny efekt połysku. Te koty raczej nie tracą włosów, pielęgnacja obejmuje jedynie cotygodniowe szczotkowanie. Warto zaaplikować przy tym kotu masaż. Koty rosyjskie niebieskie nie mają skłonności do chorób genetycznych. Spodziewana długość życia tych kotów jest dość wysoka i wynosi do 20 lat.

Kot rosyjski niebieski jest kotem krótkowłosym, a jego kolor jest podstawową cechą rasową. Standardy hodowli dopuszczają tylko jednobarwne umaszczenie niebieskoszare oraz szare. Toleruje się nieznaczne pręgowanie na ogonie.

Trudno w to uwierzyć, ale umaszczenie rosyjskiego kota niebieskiego jest dziełem natury. Pierwsze zwierzęta hodowlane pochodzą z Archangielska. W 1860 r. marynarze sprowadzili je do Wielkiej Brytanii. W 1875 r. koty zaprezentowano po raz pierwszy na wystawie. Już ok. 1900 r. zwierzęta, nazwane oficjalnie mianem kotów rosyjskich niebieskich, cieszyły się powodzeniem zarówno na dworze carskim, jak i wśród brytyjskiej szlachty. W 1937 r. kota rosyjskiego niebieskiego uznano za samodzielną rasę. Krzyżówki z kotami syjamskimi oraz brytyjskim i europejskim kotem krótkowłosym pozwoliły ocalić rasę będącą w zaniku po drugiej wojnie światowej. Obecnie istnieją trzy typy hodowlane kota rosyjskiego niebieskiego: wariant angielski, typ syberyjsko-skandynawski oraz rzadki jeszcze w Europie typ amerykański.

Mały kot rosyjski niebieski to żywe srebro – z wiekiem jego temperament trochę się uspokaja.