Kot brytyjski krótkowłosy – okaz piękności z Wysp

Srebrzyste tabby, białe czy też czarne – niezależnie od umaszczenia i wieku piękne koty brytyjskie, również w roli aktorów reklamowych, już od dziesiątek lat oczarowują tysiące kocich fanów, przez co wciąż znajdują się w czołówce ulubionych kocich ras. Warto jednak pamiętać, że jeszcze kilkadziesiąt lat temu byt tej rasy był poważnie zagrożony.

Znawcy przypisują tym kotom różne cechy charakteru w zależności od umaszczenia: kremowe są ponoć wielkimi pieszczochami, dwukolorowe mają silny temperament, niebieskie są zdystansowane, zaś czerwone to prawdziwi przyjaciele. Ogólnie rzecz biorąc, charakter brytyjskich kotów krótkowłosych określany jest jako przyjazny.

Bardzo łatwo dostosowuje się do sytuacji, więc będzie szczęśliwy zarówno jako kot domowy, jak i wychodzący. Dobrze czuje się w towarzystwie innych kotów. W stosunku do swoich obcych krewnych i nieznajomych z początku zachowuje dystans. W myśl zasady „my home is my castle“ obserwuje gości, zachowując przy tym bezpieczną odległość. Koty brytyjskie nie ocierają się i postrzegane są jako bezproblemowi lokatorzy. Od swoich właścicieli oczekują jednak stosownej uwagi: jeśli najdzie je ochota na pieszczoty, to chcą ich natychmiast – konsekwentnie domagają się swojej dawki miłości. Ponieważ koty tej rasy są dość wygodnickie, należy dbać o ich aktywność i zachęcać do zabawy. W przeciwnym wypadku małe tygryski szybko zamienią się w kanapowe leniuchy. Jeśli tylko są odpowiednio uspołecznione, wykazują niezwykłą cierpliwość w stosunku do dzieci i innych zwierząt domowych.

Od lat 70. brytyjski kot krótkowłosy znów jest niezależną rasą obejmującą oficjalnie ponad 50 jedno- i wielobarwnych wariantów. Typowe kolory umaszczenia to gładka czerń, biel, błękit, odcień kremowy, czerwień, czekolada, beż oraz cynamon. Do tego dochodzą futra wzorzyste, odmiany dwukolorowe oraz warianty określane jako „tabby”: klasyczne, łaciate i tygrysie. Cechą charakterystyczną brytyjskich kotów krótkowłosych są również tzw. „odd eyes“ – czyli różnobarwne oczy. Pomarańczowe, miedziane, niebieskie i zielone są w przypadku tej rasy uznawane

Pielęgnacja kota brytyjskiego jest niezwykle łatwa – z jednym wyjątkiem: ze względu na wyjątkowo delikatną sierść koty tej rasy zostawiają sporo „kłaczków“. Przede wszystkim w okresie linienia warto więc regularnie sięgać po szczotkę – i odkurzacz.

Za rozwój tej rasy odpowiedzialni są w dużym stopniu Rzymianie. To oni sprowadzili koty na ziemie brytyjskie, gdzie poprzez wyspiarskie położenie i klimat z czasem rozwinął się osobny typ tych zwierząt. W wyniku pracy wyjątkowego miłośnika kotów Harrissona Weira powstała rasa z tradycją: już w 1871 roku brytyjskie koty krótkowłose zachwycały odwiedzających podczas londyńskiej wystawy w Pałacu Kryształowym. Poprzez krzyżówkę z persem wygląd kota brytyjskiego stał się jeszcze bardziej wyrazisty, zaś jego sierść zyskała większą gęstość. W czasach powojennych hodowle na Wyspach były jednak tak zubożałe, że w celu ratowania rasy brytyjskie koty znów skrzyżowano z persami i kotami kartuskimi – przez co brytyjskie koty krótkowłose oraz koty kartuskie przez jakiś czas stanowiły jedną rasę

Koty brytyjskie mają jeszcze jedną szczególną cechę: w większości przypadków boją się wody. Mimo tego w wyjątkowych sytuacjach kąpiel może okazać się nieunikniona.