Bezzbożowa karma dla kotów: liczy się ilość!

Chociaż koty hodowane jako zwierzęta domowe wykazują duże zainteresowanie produktami przetworzonymi, takimi jak ser, mało prawdopodobne, by któryś z nich wpadł na pomysł zjedzenia kromki suchego chleba razowego. Nasiona, w tym zboża, po prostu nie są pożądanym przez kota składnikiem diety. Większości kotów pewna porcja ziarna nie zaszkodzi, u niektórych z nich może natomiast wystąpić nietolerancja pokarmowa, np. na gluten.

Gluten z pewnością nie jest Ci obcy. Żywność bezglutenowa od kilku lat zajmuje coraz więcej miejsca na półkach supermarketów. Może to sprawiać wrażenie, że gluten sam w sobie jest czymś szkodliwym. To jednak nieprawda. Gluten jest kombinacją różnych białek, które występują naturalnie w wielu rodzajach ziarna. Odgrywają one ważną rolę w przetwarzaniu żywności, między innymi chleba. Jednak nie każdy organizm potrafi równie łatwo rozkładać gluten w procesie metabolizmu. Czasami działa on jak alergen i może wywoływać reakcje alergiczne u ludzi i zwierząt (choroba autoimmunologiczna) lub zapalenia błony śluzowej jelita cienkiego (nietolerancja pokarmowa). Dalsze problemy trawienne wynikają z uszkodzenia błon śluzowych. W medycynie to schorzenie nosi nazwę celiakia.

Jeśli kot byłby karmiony wyłącznie chudym mięsem, mogłoby to trwale uszkodzić pracę jego nerek. Karma w puszce musi zatem zawierać pewną ilość składników wegetariańskich, takich jak błonnik. Stosując dietę BARF dla kota należy również uwzględnić część składników roślinnych. W niektórych rodzajach karmy dla kotów zboża są wykorzystywane jako błonnik pokarmowy i dodatek na sytość — w środowisku naturalnym tę funkcję spełniłyby kości i sierść ofiary jako niestrawne składniki. W przemysłowej produkcji karmy dodatki zbożowe występują zarówno w suchych, jak i mokrych wariantach karmy, ale także jako składnik przekąsek dla kotów. Najczęściej używa się pszenicy, a także jęczmienia, owsa lub żyta. W diecie kotów ziarno jako błonnik pokarmowy nie jest jednak niezbędne.

Ziarno w karmie dla kotów ogólnie nie jest szkodliwe, ponieważ nie każda odmiana zawiera gluten. Na przykład ryż lub kukurydza są bardzo sycącymi rodzajami zbóż, które nie zawierają alergenów, ale są dla kotów cennymi źródłami potasu, magnezu, żelaza i wielu innych ważnych pierwiastków śladowych. Spożycie w zbyt dużych ilościach może jednak być problematyczne ze względu na wartość energetyczną. Zawartość i rodzaj spożywanych zbóż odgrywają więc ważną rolę, podobnie jak metoda ich obróbki.

Po odpowiedniej jego obróbce kot może bez większych problemów trawić ziarno. Ma to związek z technicznym rozkładem skrobi zawartej w żywności. Powszechnym procesem produkcji suchej karmy dla kotów jest tzw. ekstruzja, w której składniki są krótko podgrzewane do temperatury 100°C i poddawane obróbce parą wodną. Dzięki temu skrobia w zbożu jest rozkładana i łatwiejsza do strawienia dla kota. Alternatywą jest tłoczenie na zimno w procesie bębnowym bez użycia ciepła. W tym wypadku skrobia pozostaje nierozłożona.

Samo uzębienie kota wskazuje na to, że nie jest on zjadaczem ziarna. Brakuje mu mocnych, płaskich zębów trzonowych. Przewód pokarmowy kota jest przygotowany do spożywania karmy o niskiej zawartości węglowodanów, ale wysokobiałkowej. Fakt, że gluten jest białkiem pochodzenia roślinnego nie odgrywa tu jednak żadnej roli. Podobnie jak osoby cierpiące na celiakię, również u kotów czasami występują alergie lub nietolerancje pokarmowe na zboża.