Anatolijski pies pasterski: czujny olbrzym z charakterem
01.11.2023 - Czas czytania: 3 minuty
„Anatolijski pies pasterski” – tak brzmiało określenie tureckich owczarków, do których stowarzyszenie FCI (Fédération Cynologique Internationale) aż do roku 2018 zaliczało kilka ras. Chociaż zwierzęta różnią się wyglądem, ich charakter jest podobny. To duże i masywne psy, inteligentne, czujne i bardzo wytrwałe. Ich hodowla wymaga wyjątkowych kompetencji i konsekwentnego podejścia do wychowania, gdyż psy są przyzwyczajone do niezależności i nie podporządkują się łatwo.
Czujny olbrzym z charakterem
„Anatolijski pies pasterski” – tak brzmiało określenie tureckich owczarków, do których stowarzyszenie FCI (Fédération Cynologique Internationale) aż do roku 2018 zaliczało kilka ras. Chociaż zwierzęta różnią się wyglądem, ich charakter jest podobny. To duże i masywne psy, inteligentne, czujne i bardzo wytrwałe. Ich hodowla wymaga wyjątkowych kompetencji i konsekwentnego podejścia do wychowania, gdyż psy są przyzwyczajone do niezależności i nie podporządkują się łatwo.
Charakter anatolijskiego psa pasterskiego
Owczarki te są z natury wyjątkowo czujne i wytrwałe. W ciemności ich baczność jeszcze wzrasta. Z tego powodu anatolijskie psy pasterskie idealnie nadają się do stróżowania. Są bardzo inteligentne i przyzwyczajane do podejmowania samodzielnych decyzji dla ochrony stada. Z tego względu są bardzo uparte i nie podporządkowują się łatwo.
Pewne siebie anatoliany budują ścisłą więź ze swoimi właścicielami, natomiast wobec obcych okazują nieufność i rezerwę. Psy pasterskie są jednak uważane za spokojne i niezbyt agresywne. W razie niebezpieczeństwa wykazują się jednak odwagą.
Wychowanie i hodowla anatolijskiego psa pasterskiego
Duże i silne owczarki mogą w przypadku niewłaściwego i niekonsekwentnego wychowania wykazywać dominujące zachowanie. Ich właścicielem powinna być osoba doświadczona w postępowaniu z psami, która od początku kompetentnie wychowuje zwierzęta oraz odwiedza z nimi szkoły dla szczeniąt i psów dorosłych. Niedociągnięcia w wychowaniu są szybko rozpoznawane i wykorzystywane przez te inteligentne olbrzymy.
Gdy anatolijski pies pasterski zbuduje więź zaufania z człowiekiem i będzie przez niego niezależnie prowadzony, może stać się wyjątkowo oddanym i lojalnym towarzyszem. Ze względu na swoje imponujące rozmiary i charakter najlepiej czuje się w domu z ogrodem, w którym może się swobodnie poruszać. Potrzebuje dużo ruchu w formie długich spacerów.
Pielęgnacja anatolijskiego psa pasterskiego
Anatolijskie psy pasterskie nie mają specjalnych wymagań w pielęgnacji. Jako owczarki żyją razem z pilnowanymi stadami zwierząt, częstokroć całymi tygodniami w samotności, są niewymagające i odporne. Sierść należy jednak regularnie szczotkować – szczególnie podczas linienia.
U nas znajdą Państwo najlepsze produkty dla swojego anatolijskiego psa pasterskiego!
Cechy szczególne anatolijskiego psa pasterskiego
Ze względu na swoją siłę, czujność i niezależność podczas pracy w charakterze psa pasterskiego w swojej ojczyźnie, w przypadku nieodpowiedniej socjalizacji i wychowania owczarek anatolijski może wykazywać wyraźnie dominujące zachowanie. W niektórych krajach związkowych (dopiero obecnie uznany jako rasa) kangal figuruje z tego powodu na liście psów niebezpiecznych. W przypadku tych zwierząt obowiązują specjalne warunki, jak np. test charakteru zwierzęcia i specjalne pozwolenie na posiadanie psa. Podatek dla posiadaczy psów jest również wyższa niż w przypadku pozostałych ras. Tutaj znajdą Państwo przykładowe przepisy obowiązujące w niektórych krajach związkowych:
Podsumowanie Anatolijski pies pasterski
Rasa | Anatolijski pies pasterski (akbaş, kangal i karabaş) |
Pochodzenie | Anatolia/Turcja |
Klasyfikacja | Pies pasterski; molosoidalny, pies górski |
Rozmiar | duży, wysokość w kłębie od 71 do 81 cm |
Waga | od 40 do 60 kg |
Budowa ciała | silny, masywny, umięśniony |
Oczy | małe, szeroko rozstawione oczy; w odcieniu od złotego po ciemnobrązowy |
Uszy | średniej wielkości, płasko leżące lub zwisające z boku |
Sierść i umaszczenie | gęsty włos okrywowy z podszerstkiem, kolory: od białego po jasnobrązowego, częściowo ciemno zabarwiona głowa |
Cechy szczególne | w niektórych krajach kangal figuruje na liście psów niebezpiecznych |
Charakter | czujny, inteligentny, wytrwały, niezależny, spokojny, dominujący |
Zdrowie | uważany za silną rasę psów, bez znanych chorób dziedzicznych |