Samojedy – przyjaciele z dalekiej Syberii

Samojedy to psy, które od lat towarzyszyły ludziom. Są przyjaźnie nastawione do człowieka, łagodne, cierpliwe i wierne. Mają pogodne usposobienie, są towarzyskie, łatwo nawiązują kontakt z ludźmi i szybko się do nich przywiązują, zostając najlepszym przyjacielem człowieka. Samojedy to bardzo inteligentne psy. Są chętne do nauki, która przychodzi im z łatwością. Jak przystało na psy zaprzęgowe, samojedy potrzebują dużo ruchu, który jest im potrzebny do prawidłowego rozwoju. Psy lubią aktywną zabawę, dzięki swojemu łagodnemu usposobieniu są także dobrymi towarzyszami dla dzieci. Ze względu na swój pogodny charakter samojedy nadają się do terapii, wizyt u dzieci i ludzi starszych, ale nie sprawdzą się jako psy ochronne – mają przyjazne nastawienie do ludzi i nawet obcych witają entuzjastycznie. Wymagają treningów, ale są stosunkowo łatwe w ułożeniu.

Do prawidłowego rozwoju samojedy potrzebują dużej ilości ruchu. Bardzo ważne jest, aby zapewnić psu dużo wyzwań umysłowych i fizycznych. Codziennie, niezależnie od pogody, samojedy potrzebują długich spacerów i intensywnych ćwiczeń. Są psami zaprzęgowymi, dlatego zapewnienie im dużej dawki aktywności jest niezbędne podczas ich wychowywania. Idealnymi towarzyszami dla tych wytrzymałych i otwartych czworonogów będą osoby prowadzące aktywny styl życia.

Instynkt łowiecki u samojedów nie jest bardzo mocno rozwinięty, jednak jeśli pies będzie się nudzić, może spróbować udać się na wyprawę poza znajomy teren, zwłaszcza jeśli jest niedostatecznie ogrodzony. W mieszkaniu pies czuje się dobrze, pod warunkiem, że ma okazję wybiegać się podczas spacerów lub wędrówek na zewnątrz. Poza psimi zaprzęgami zaleca się, by samojed mógł uprawiać takie rodzaje sportu, jak agility. Treningi typu mantrailing lub tropienie. Szczególną zaletą takich aktywności jest to, że nie stanowią one tylko zabawy dla psa i człowieka, ale także wzmacniają więź między nimi.

Samojedy zasadniczo nie są rasą trudną do wyszkolenia. Są mądre, cierpliwe i szybko się uczą. Podczas szkolenia należy pamiętać o jednej z charakterystycznych cech dla tej rasy, mianowicie o silnym poczuciu niezależności. Aby pies dobrze się rozwijał i podczas jego wychowania nie pojawiały się problemy behawioralne, wymagana jest konsekwencja i jasne zasady. Należy je stosować z dużą ilością pozytywnej motywacji i wyczuciem, ponieważ samojedy są uważane za psy pewne siebie i samodzielne.

Nawet osoba początkująca poradzi sobie z wychowaniem psa tej rasy. Jednak dobrze jest także skorzystać z pomocy specjalisty i psiego trenera, jeśli jest taka możliwość. Trener pokaże w jaki sposób szkolić psa już od wieku szczenięcego. Podczas zajęć i w towarzystwie innych psów młode samojedy mają okazję uczyć się zdrowych zachowań społecznych, a ich właściciele otrzymują podstawowe porady szkoleniowe.

Gęsta, bujna śnieżnobiała sierść jest znakiem rozpoznawczym samojeda. Składa się z dwóch warstw: ciepłego podszerstka i gładkiej okrywy włosowej. Sierść samojeda oczyszcza się samodzielnie. Zazwyczaj wystarczy regularne szczotkowanie dwa, trzy razy w tygodniu. Szczególnie ważna jest staranna pielęgnacja sierści w wieku szczenięcym i w okresie linienia. Podczas linienia (dwa razy w roku) pies traci bardzo dużo sierści i należy ją wtedy wyczesywać codziennie. Szampon i mydło dla psów powinny być stosowane tylko w wyjątkowych sytuacjach, gdyż mogą uszkodzić ochronną warstwę tłuszczową otaczającą psie włosy.

Rasa jest przystosowana do życia w mroźnych warunkach. W Europie Środkowej samojed zdecydowanie dobrze czuje się w zimnych porach roku. W przypadku upału należy zapewnić samojedowi chłodzenie. Psów tej rasy nie powinno się zabierać na wycieczki na południe Europy, gdzie często panują bardzo wysokie temperatury.

Jak u każdej innej rasy należy sprawdzać stan uzębienia, oczy i uszy psa, aby uchronić go przed infekcjami lub w razie potrzeby szybko zareagować na pojawiające się problemy. Po każdym spacerze należy sprawdzić czy w skórę zwierzęcia nie wbił się kleszcz. Dzięki jasnej sierści psa łatwiej jest zauważyć te pajęczaki.

W codziennej pielęgnacji ważna jest także odpowiednio dobrana dieta. Zbilansowana karma, bogata w składniki odżywcze, pozytywnie wpłynie na skórę, sierść oraz zdrowie zwierzęcia. U psów o tak jasnej sierści, jak samojedy, nieodpowiednie odżywianie może skutkować przebarwieniami. Odpowiednie będą karmy bezglutenowe, zawierające kwasy omega. Przy doborze karmy należy kierować się wiekiem i masą psa, a także ewentualnymi alergiami pokarmowymi.

Hodowcy wychowują szczenięta w dobrych warunkach, psy są przebadane i socjalizowane. Od małego samojedy karmione są odpowiednią karmą. Podczas wizyty w hodowli można uzyskać od właściciela informacje na temat rodziców psa, zobaczyć rodowody, książeczki badań. Można sprawdzić w jakich warunkach są wychowywane psy, obejrzeć szczenięta z miotu oraz ich matkę. Odpowiedzialnemu hodowcy zależy na tym, aby szczeniaki z jego hodowli trafiły w dobre ręce, dlatego on też będzie chciał się dowiedzieć w jakie warunki trafi pies z jego hodowli. Renomowany hodowca nie sprzeda zbyt młodego szczeniaka, wie, że psy powinny się być z matką przez pierwsze tygodnie życia. Jest to ważne dla ich prawidłowego rozwoju psychicznego i społecznego.

Dzięki wizycie w hodowli, sprawdzeniu czy pies jest poddany opiece weterynaryjnej, czy jest odrobaczony, zaszczepiony i przebadany, można uniknąć zakupu psa chorego lub z wadami genetycznymi, co często zdarza się w pseudohodowlach. Dlatego warto sprawdzić, kto sprzedaje szczeniaka, czy hodowla jest zarejestrowana w Związku Kynologicznym w Polsce. Jeśli sprzedawca nie chce zaprosić kupca do hodowli od razu powinno to wzbudzić podejrzenia.

Czasami zdarza się, że samojedy trafiają do adopcji, dlatego jeśli ktoś chciałby zaopiekować się tą konkretną rasą, może sprawdzić schroniska i fundacje zajmujące się opieką nad zwierzętami. Umieszczane są tam psy, które straciły swoje domy np. z powodu rozstania, śmierci właścicieli lub z innych powodów. Czasami umieszczane są również młode zwierzęta, ale w zasadzie można spotkać psy w każdym wieku. Adopcja psa po przejściach może być realną alternatywą do zakupu psa z hodowli. Ważne jest, aby dowiedzieć jakie były poprzednie warunki mieszkaniowe i doświadczenia psa. Należy pamiętać, że psy, które miały traumatyczne przeżycia, nie są dla początkujących. Aby zaadoptować zwierzę należy spełnić szereg wymogów, a samo wychowanie psa również może okazać się kosztowne – zakup odpowiedniej karmy, wizyty u weterynarza, szczepienia, leczenie.

Szczenię samojeda z renomowanej hodowli kosztuje najczęściej między 3 000 a 5 000 złotych. Cena szczeniaków samojedów pochodzących od rodziców biorących udział w wystawach może być wyższa. Zakup szczeniaka z hodowli samojedów jest dosyć drogi, ale wynika to z tego, że koszty prowadzenia takiej hodowli są z reguły bardzo wysokie.

Samojedy są bardzo towarzyskimi psami i dobrze się czują wśród ludzi. Mogą mieszkać zarówno w mieszkaniu w bloku jak i w domu z ogrodem. Najważniejsze jest jednak, aby zapewnić psu dużą ilość ruchu i aktywności poza domem. Samojedy potrzebują długich spacerów, dużo biegania, urozmaiconych ćwiczeń, które pozwolą im uniknąć nudy. Są to psy pracujące, zaprzęgowe, dlatego każdy psi sport będzie dla nich dobry. Należy też pamiętać, że psy mają grubą sierść i nie znoszą dobrze upałów, dlatego trzymając psa w bloku trzeba mu także zapewnić odpowiednie chłodzenie w czasie upalnych dni.

Samojedy charakteryzują się puszystą białą sierścią, z kryzą na szyi.
Ze względu na swoją błyszczącą, bujną sierść, samojed jest jednym z najpopularniejszych psów wystawowych.
Charakterystyczną cechą tej rasy jest tak zwany uśmiech. Powstaje on w wyniku specyficznego ustawienia oczu i lekko wygiętych do góry warg, które są pigmentowane w kącikach. To nadaje mu przyjazny wygląd, zgodny jednocześnie z jego usposobieniem.

Samojedy pięknie się prezentują podczas wystaw, jednak należy pamiętać o tym, że pies przygotowywany do wystawy wymaga o wiele więcej czasu i dokładniejszej pielęgnacji.