Kot bengalski – kanapowa wersja małego lamparta

Pomimo drapieżnego wyglądu, który pozwala przypuszczać, iż mamy doczynienia z groźnym dzikim zwierzęciem, to jednak kot bengalski okazuje się być niezwykle przyjacielski i mocno przywiązuje się do człowieka. Koty tej rasy są łagodne i mają zrównoważony charakter. Z biegiem lat, dzięki nieustannym wysiłkom hodowców, udało się wyeliminować agresję będącą charakterystyczną dla dzikich zwierząt, przodków tej rasy.

Koty bengalskie są ciekawskie, żywiołowe i nieco nieufne. Mają silny charakter i są niezależne, ale z biegiem czasu mocno przywiązują się do właściciela. Starają się zawsze być w jego pobliżu, i w ten sposób okazując mu swoje przywiązanie. Są niezwykle absorbujące i bardzo komunikatywne – bez przerwy rozprawiają, głośno mrucząc, miaucząc czy powarkując. Starają się zawsze zaznaczyć swoje terytorium. Ważny jest dla nich również kontakt fizyczny – są amatorami wszelkich pieszczot.

Koty bengalskie to bardzo inteligentne zwierzęta. Są skore do zabawy, lubią różne aktywności, można je także wyprowadzać na spacer na smyczy, zaspokajając tym samym ich ciekawość na temat otoczenia. Dobrze dogadują się z innymi kotami, a nawet z psami. Są odpowiednimi towarzyszami dla dzieci.

Koty bengalskie nawet w podeszłym wieku utrzymują wysoką aktywność fizyczną – są niesamowicie skoczne i zwinne. Bierny odpoczynek czy leniwe wylegiwanie się są wbrew ich naturze. Nie powinny być trzymane w małych mieszkaniach. Gdy tylko zaczynają się nudzić, szukają sobie zajęcia i nie mają oporów przed otwieraniem szafek, opróżnianiem regałów i „dekorowaniem“ swojego mieszkania. Dlatego też nie zaleca się trzymania kota bengalskiego bez towarzystwa. Jeśli będzie musiał zostawać sam w ciągu dnia, warto zapewnić mu kompana do zabawy.

Koty bengalskie są niezwykle aktywne, potrzebują zatem dużo ruchu i zabawy. Wyłączne spędzanie czasu w domu nie jest wskazane dla tej rasy. Najlepiej czują się na wolności, dlatego też warto zaopatrzyć się w kojec.

Posiadanie kota bengalskiego to nie lada wyzwanie. Ten domowy towarzysz potrzebuje bodźców w postaci zabaw z elementami polowania, ćwiczeń zręcznościowych i nauki nowych trików. Trening z klikerem sprawia bystrym kotom bengalskim dużo radości. Zwierzaki tej rasy potrzebują zróżnicowanych i wymagających intelektualnie zajęć, które pozwolą im zachować aktywność i zdrowy wygląd. Ważne jest więc posiadanie dużego wyboru zabawek i akcesoriów do wspinania.

Koty bengalskie są bardzo inteligentnymi zwierzętami, z łatwością można je nauczyć reagowania na imię, podawania łapy czy aportowania. Lubią także zabawy w wodzie.

Koty bengalskie nie są wymagające w pielęgnacji. Ich futro nie linieje nadmiernie, dlatego w ich przypadku zadbanie o sierść nie zajmuje zbyt wiele czasu. Koty bengalskie są niezwykle czyste i same dbają o porządek w swoim otoczeniu. Jednak uwielbiają wyczesywanie i z tego względu warto chociaż raz w tygodniu zapewnić im tę przyjemność. Lubią wodę, ale nie należy zbyt często ich kąpać, aby nie naruszyć ochronnej warstwy skóry.

W trakcie pielęgnacji należy zwracać uwagę czy na skórze nie znajdują się kleszcze lub pchły. Do najbardziej uciążliwych pierwotniaków, lecz na szczęście niezagrażających życiu, należy „Tritrichomonas foetus“, który atakuje układ pokarmowy kotów bengalskich. Przenoszony jest poprzez kał chorego zwierzęcia i powoduje długotrwałe biegunki (rzęsistkowica). W przypadku kotów inne symptomy zwykle nie występują. Jeżeli biegunka utrzymuje się dłużej niż kilka dni, warto skontaktować się z weterynarzem, ponieważ taka sytuacja może zagrażać życiu zwierzęcia. Leczenie obejmuje kurację antybiotykową.

Regularnie należy także sprawdzać oczy i uszy zwierzęcia, a w przypadku zbyt długich pazurów należy je skracać . Niektóre koty mogą być narażone na próchnicę i choroby dziąseł, dlatego należy sprawdzać także stan uzębienia.

W pielęgnacji kota duże znaczenie ma także dieta. Dobrze zbilansowane posiłki, dostosowane do aktywności zwierzęcia wspomagają rozwój i utrzymanie dobrego stanu zdrowia. Zaleca się nie przekarmiać kotów, ponieważ mają tendencję do szybkiego przybierania na wadze. Można stosować różnorodne karmy: mokre i suche, z przewagą tych pierwszych. Ważne, aby dieta była bogata w białko. Tak aktywne zwierzęta jak koty bengalskie potrzebują także odpowiednio dużego ładunku energetycznego. Aby dobrać idealną dietę, warto skonsultować się z weterynarzem.

Koty bengalskie nie należą do chorowitych zwierząt, jednak także wśród przedstawicieli tej rasy mogą pojawić się choroby takie, jak: postępujący zanik siatkówki, kardiomiopatia przerostowa oraz niedobór kinazy pirogronianowej (niedokrwistość hemolityczna). Kardiomiopatia przerostowa to choroba serca objawiająca się niewydolnością.Można ją wykryć robiąc echo serca. Nie jest ona w pełni uleczalna, ale szybka diagnostyka pozwala na dobranie leków, które poprawią komfort życia kota, a także je wydłużają. Postępujący zanik siatkówki jest chorobą dziedziczną, objawia się znaczącym pogorszeniem/ utratą widzenia po zmroku. Może prowadzić do całkowitej utraty wzroku.

Renomowani hodowcy regularnie kontrolują zwierzęta pod kątem tych powszechnych chorób dziedzicznych, aby uzyskać tylko zdrowe potomstwo, które następnie trafi do sprzedaży, dlatego warto kupować zwierzęta ze sprawdzonych hodowli. U bengali może się zdarzyć także wypadanie rzepki i torbielowatość nerek, która może prowadzić do ich niewydolności. Warto robić kotu regularne badania, ponieważ ta choroba długo może przebiegać bez żadnych objawów.

Federacje zrzeszające legalne kocie hodowle to FIFe, CFA, TICA i WCF. Logotypy federacji powinny znajdować się na rodowodzie. Kupując kota z hodowli mamy pewność, że zwierzę przebywało w dobrych warunkach, było karmione odpowiednią karmą, zaszczepione i odrobaczone. Hodowcy nie wydają także kupującym zbyt młodych zwierząt – do 12 tygodnia życia kocięta powinny się wychowywać przy matce. Jednak od małego koty powinny być także przyzwyczajane do ludzi. Bardzo ważna jest też socjalizacja zwierząt. Hodowcy zwracają również uwagę na to, aby koci rodzice nie byli zbyt blisko ze sobą spokrewnieni. Pozwala to uniknąć ryzyka wad genetycznych.
Każdy kot, który opuszcza hodowlę powinien być zachipowany, wykastrowany, posiadać rodowód, książeczkę zdrowia i niezbędne szczepienia. Hodowcy udzielają porad dotyczących pielęgnacji kotów danej rasy, otwarcie pokazują warunki, w jakich wychowują się zwierzęta. Rodowód to gwarancja pochodzenia, świadczy także o tym, że rodzice kociaka byli rasowymi kotami. Bez takiego poświadczenia nie można mieć pewności, że kupowany kot jest kotem rasowym, a nie tylko w typie rasy. Koty bez rodowodu mogą odbiegać od wzorca nie tylko wizualnie, ale także pod względem charakteru. Zwierzęta z pseudohodowli mogą nie być odpowiednio zsocjalizowane, mogą zatem mieć problemy behawioralne, być agresywne względem domowników, a także mogą występować u nich wady genetyczne lub inne choroby.

Ceny kotów bengalskich z hodowli zaczynają się od 3 500 złotych, a mogą być i dużo wyższe. Przed zakupem kociaka należy sprawdzić hodowlę, czy działa zgodnie z prawem oraz jakie warunki zapewnia zwierzętom.