Oczekiwana długość życia psa – przewodnik informacyjny

Czynnik 1: wielkość ciała

Największy wpływ na przewidywaną długość życia Państwa czworonoga ma mieć jego wielkość. Żelazna zasada mówi, że małe psy o wadze poniżej 15 kg żyją dłużej, niż przedstawiciele ras średnich, a ci z kolei dłużej od psów ras dużych, o wadze większej niż 40 kg.

Na przykład dogi niemieckie osiągają pełnię rozwoju w wieku dwóch lat – a już cztery lata później uznawane są za seniorów i pokazują pierwsze oznaki starzenia. Dog niemiecki, który dożył jedenastu lat, jest już Matuzalemem wśród osobników swojej rasy.

Komórki ciała psów ras dużych rosną szybciej i szybciej się dzielą. Prowadzi to do przyspieszenia ich życia, zwiększając przy okazji ryzyko zachorowania na raka. Psy wyjątkowo dużych ras, jak mastify, dogi i bernardyny, rzadko żyją dłużej niż dziesięć lat. Tymczasem psy ras małych, jak np. jamnik, dożywają często 16-18 lat. Dopiero gdzieś od dziesiątego roku życia uznawane są za psich seniorów.

W przypadku mniejszych ras to ruch wydaje się być ważnym powodem ich lepszej sprawności i wytrenowania, w porównaniu do większych przedstawicieli gatunku. W stosunku do wielkości swojego ciała, małe psy poruszają się wyraźnie więcej niż duże.

Czynnik 2: kundelek czy pies rasowy?

Przewidywana długość życia psów rasowych jest przeciętnie o rok krótsza niż w przypadku psów wielorasowych. Ponadto istnieją rasy, dla których oczekiwana długość życia jest wyraźnie niższa ze względu na określone, specyficzne dla danej rasy choroby; opisany wyżej czynnik wielkości ciała dla psów tych ras pozostaje bez znaczenia. I tak, oczekiwana długość życia niewielkiego buldoga angielskiego to od 8 do 10 lat, podczas gdy chihuahua może żyć ponad dwa razy dłużej.

Czynnik 3: płeć

Podobnie jak u ludzi, osobniki płci żeńskiej żyją wyraźnie dłużej niż osobniki płci męskiej. Przeciętnie różnica ta wynosi około pół roku. Jej przyczyną jest gospodarka hormonalna suk, a przede wszystkim działanie estrogenu. Ten hormon płciowy oddziałuje pozytywnie na system immunologiczny, układ sercowo-naczyniowy i przemianę materii. Obok wskazanych już czynników pewną rolę w przypadku długości życia męskich osobników odgrywa kastracja. Psy wykastrowane żyją statystycznie około 2 lat dłużej niż niewykastrowane.

Oprócz naturalnego procesu starzenia na długość życia zwierząt mogą znacząco wpływać określone schorzenia, istotnie ją skracając. Trzy najczęściej występujące u psów choroby to:

Chroniczna niewydolność nerek najczęściej prowadzi do skrócenia życia psa. Uchodzi ona za jedną z trzech najczęstszych przyczyn śmierci starszych psów. Szczególnie często występuje ona u pudli, berneńskich psów pasterskich oraz psów rasy yorkshire terier, zwłaszcza w podeszłym wieku. Ponieważ chroniczna niewydolność nerek nie jest niestety uleczalna, wszystko zależy od odpowiednio wczesnego jej zdiagnozowania. Adekwatnie przeprowadzana terapia nie zatrzyma wprawdzie postępów choroby, ale może je spowolnić, łagodząc przy tym jej objawy. Więcej można na ten temat przeczytać w poradniku Maxi Zoo pod hasłem Nerki u psa.

Ruch, zrównoważone odżywianie i pełna troski opieka są – tak jak i u ludzi – decydujące dla długiego psiego życia. Należy zważać na to, co daje się psu do jedzenia i poświęcać mu dużo czasu. Wtedy też istnieje duża szansa na długie życie z psem.